Vrijdag 10 juli

Nieuwe foto's:

http://picasaweb.google.com/jannieenarie/Vrijdag10Juli#

Datum Woensdag 8 juli Plaats Warwick North Dakota
Het weer Mooi, in de middag half bewolkt, ca 25 graden
Gisteren was er weinig en vandaag was het ook mooi….. Ja de prairie is prachtig, toen we gisteren uit Baudette vertrokken reden we al gauw het vlakke prairie land in. Vlak als Flevo land, het heeft er op veel plaatsen ook veel van weg, het land wordt iets langer bewerkt, de dorpen hier in North Dakota zijn vrijwel allemaal rond de 100 jaar. Dus ook hier is alles nog relatief nieuw hoewel dit land er uiteraard al duizenden jaren was. Hoewel, het is veel wijder en de boerderijen hebben een omvang die we niet kennen. Ook veel groter als bijv. in Frankrijk. We zijn via “kleine”weggetjes gereden, ook nog zo’n 30 km over gravel maar hebben vandaag toch meer dan 400 km afgelegd. De wegen zijn zo spatrecht, meestal in prima staat zodat de cruise control gewoon soms bijna een uur aan staat op 85 km/hr.
Gister tegen 4 uur kwamen we in Thief River Falls en besloten daar een plekje te zoeken. Dat vonden we in een stadsparkje bij een zwembad in de rivier, echt een prachtig plekje. Het park sloot wel om 10 uur maar dat zegt niets over de parkeerplaats denken wij. Vanmorgen bij het ontbijt kwam er een eekhoorn uit de boom en op zo’n 20 meter afstand zat een koppel ganzen.
Vanmorgen onderweg zagen we opeens 3 herten op zo’n 100 m afstand. Ze bleven even staan voor een foto en waren vertrokken. Tegen 11 uur reden we Noth Dakota binnen en gingen naar Devils Lake. Volgens de papieren een mooi meer met een behoorlijk probleem. Het meer heeft geen uitgang zoals een rivier maar het water zakt langzaam weg via de bodem. Of er de laatste jaren meer water valt of het minder wegzakt weet ik niet maar de waterspiegel van het meer stijgt langzaam. We reden over een paar wegen die nog maar met boven water liggen en op een aantal plaatsen staan de electriciteitspalen langs de weg in het water. Goed, ja de meren zijn mooi maar we vonden geen leuk plekje.
Onderweg, over een stuk 4 baans weg, geen idee waarom het vierbaans is. Anders is er op 2 banen vrijwel geen verkeer en dat heb je nu op 4 banen.. Maar goed, stoppen bij een info centrum. Niet bemand maar met erg veel folders, erg nette sanitaire voorzieningen en wifi. Verder een heel groot terras, het ligt nog prachtig ook maar helaas, geen koffietentje of zo.
We kwamen bij een casino, dat staat in het gebied van een reservaat en is eigendom van indianen. Er was een erg grote parkeerplaats bij waar je ook met de camper mag staan. Kosten 18 dollar, wel service maar bepaald niet rustig. Nou nee dus en we keken verder. We hebben nog naar een camping gezocht maar niet gevonden en uiteidelijk reden we Warwick binnen, gesticht in 1906, misschien nog 40 inwoners, veel oude huizen leeg of duidelijk als vakantiewoning, een school, een sporthal, een cafe en een rodeo plaats en een plekje voor ons, een van de mooiste plekjes ooit. De straten zijn ongeplaveid, sommige schuren zijn ingezakt. We staan op de kruising van 3th avenue en de Piel straat(daar zullen ze wel wat anders mee bedoelen dan bij ons).
We staan vlakbij een huisje van een oud echtpaar naast een stel rozenstruiken met prachtig uitzicht over een meer. Bij de vraag of ze hier last van ons zouden hebben : ”Nou nee, natuurlijk niet, hoe kom je hier terecht?” en “Het si mooi hier he?”nou dat is ook zo.
Vanavond was de rodeo plaats in gebruik, er was een clubje bezig met paardendressuur, allemaal met cowboyhoeden op, een paar schimmels en een stel van die gevlekte paarden.


Datum Vrijdag 10 juli Plaats Bismarck North Dakota
Het weer Mooi, half bewolkt en vanmorgen een spatje regen
Gisteren in Jamestown. Een stad van 100 jaar zoals vele plaatsen hier. Ze zijn allemaal de eerste jaren na 1900 gesticht. We zijn in een openlucht museum. De toegang is gratis en de gebouwen die er staan zijn geschonken. Ze stonden eerst ergens anders, zijn afgeroken en op kosten van de scheker hier weer opgebouwd. Het draait vooral op vrijwilligers en, speciaal voor zuinige mensen, de toegang is gratis. We kwamen ooral omdat hier een kudde buffels is. Nu dat klopt prima, er lopen zo’n 20 buffels en 2 daarvan, en dat is echt bijzonder, zijn albino’s. Er is een staion, en gevangenis, een schooltje een oude kerk, een saloon. Je krijgt zo een goed beeld van het leven hier begin 20é eeuw. Omdat het al wat later in de middag is blijven we in Jamestown. Jannie laat eerst haar haar knippen en dan naar de camping. Die we hebben uitgezocht ligt vlak langs de autoweg en hoewel daar vrijwel niets op rijd is het toch een takke lawaai. We besluiten een andere te zoeken. Na wat omzwervingen vinden we de camping maar geen office. We moeten ons melden bij het haven kantoortje in het stadspark. Nou mooi. Dat vinden we gewoon niet en als we bij een kantoor van het park zijn is dat gesloten. We bellen de camping en de eigenaresse zegt dat een en ander prima klopt. Het kantoor is afgelopen winter met een overstroming weggespoeld en ze runt de camping nu vanuiot huis. (leuk om e weten) Goed ze zegt dat we maar moeten zien naar een plekje dat vanaf 10 juli is besproken en dan later komt ze wel langs. We gaan ergens staan en rond half negen zien we 2 jongelui. De ene blijkt voor zijn moeder alle plaatsen langs te gaan en geld te innen. Rond half elf zijn ze bij ons. De jongste verteld heel trots dat hij in september marinier wordt en gaat leren voor chaufeur op een Abrams tank. Hij moet nog 18 worden in augustus maar weet van alles te vertellen over tanks, het leger en wat hij ervan verwacht. Hij zal zijn mening nog een aantal malen moeten bijstellen…. Wat een BUT camping!! Het is tot na 12 uur lawaaiig en rond half zes rijdt de eerste auto alweer langs. Iedereen rijdt ook op de camping, naar het toilet, even naar huis, even bij het water kijken in het park enz. Volgens mij weten ze niet waarvoor ze benen hebben. Vanmorgen rijden we vlot via de autoweg naar Bismarck. Onderweg bij een stopplaats zien we een auto met radio actief materiaal, van een kerncentrale. Onderweg moeten we opeens van de weg af. Ondanks het gebrek aan verkeer is er toch een vrachtwagen bij een viaduct van de weg geraakt. De hele autoweg is afgezet en via de afrit en de volgende oprit gaan we verder. De vrachtwagen is totaal kapot en de chaufeur heeft het beslist niet overleefd. Een klapband of in slaap geraakt? We zullen het nooit weten.
In Bismarck aangekomen gaan we eerst naar het hotel waar de reunie is. Helaas, het pakje met onderdelen is niet aangekomen. We zullen morgen nogeens vragen als Diane Krupke er is. We gaan ook nog even naar de AAA, de tegenhanger van de ANWB en halen een tas gratis info voor de voorlopige rest van de reis. We staan op een KOA camping, ziet er goed uit maar internet werkt niet vanuit de plaats waar we staan.