26 september, Dodge city, Kansas

Foto's van de afgelopen tijd:

http://picasaweb.google.com/jannieenarie/0926#

Vandaag zijn we in Dodge City aangekomen, de meest ruwe stad van de VS rond 1870.


Datum Vrijdag 18 september Plaats Navajo Dam New Mexico
Het weer Warm en zonnig, ja en ’s avonds een donkere lucht maar vrijwel geen regen.
Vanmorgen in Farmington eerst naar de supermarkt, een safeway. Deze heeft redelijk stokbrood en dat is ook weleens lekker. Weer buiten zien we een heel special bordje bij een parkeerplaats helemaal vooraan bij de supermakt. 15 minuten toegestaan om koffie te kopen. Dus een soort invaliden parkeerplaats voor als je een bak koffie wilt. Ze verkopen Starbuck dus we zetten niet zelf. Voor 3 dollar 2 grote goede bakken koffie, net even 2 euro want de dollar was eergisteren 69,4 eurocent. Tijdens de koffie zien we 2 mannen de camper uitgereid bekijken, als we wegrijden komt de een vragen waar we vandaan komen etc. Het blijkt de burgemeester van Farmington te zijn. Nou we hebben een praatje met hem, het blijkt dat hij gewoon veel tijd besteedt om et iedereen in zijn stad te praten. We rijden verder naar Aztec. Daar is eenoude pueblo van Indianen uit ca de 12e eeuw. Het is echt de moeite waard, men is nog steeds bezig met opgravingen en de zaken te beschermen voor de toekomst. We krijgen uitgebreide uitleg en lopen anderhalf uur door het dorp. Vervolgens zoeken we een kleine binnenweg op richting Navajo Dam. Bij het stuwmeer is een state park en daar blijven we vannacht. We proberen te betalen, vullen een kaart in etc maar de bus waar het geld in moet is weg dus we kijken morgenochtend wel.


Datum Maandag 21 september Plaats Taos, Nieuw Mexico
Het weer Fris maar zonnig
Zaterdag zijn we naar Chama gereden, je hebt daar een oude trein waarmee je door de bergen kunt rijden. Dat lijkt ons wel wat. Op de camping staan we naast een stel met een vouwwagen. Het blijkt dat hij 2 maanden vrijwilliger is op de trein en daar als “docent”meerijdt. Docent betekent hier uitleggen wat je ziet en de mensen opmerkzaam maken op de mooie dingen naast de trein. Het blijkt dat ze 3 jaar in Nederland hebben gewoond en beiden docent zijn geweest op de internationale school in Rotterdam. We hebben weer een erg leuk kontakt. Zondagmorgen bellen we eerst Laura in Zwitserland, ze is jarig en wij zijn een eind weg. Niet leuk maar mooi dat er telefoon is. Alles gat goed met haar en nog 5 weken wachten voor de baby er is. De treinreis is echt de moeite waard, het trajekt is 64 mijl, ruim 100 km en gaat over een bergpas van 3200 meter hoog. De trein bestaat uit oude wagons en een lokomotief van 1925. We hebben maar 1 lokomotief, soms moeten er ook 2 voor als er veel passagiers zijn en er meer wagons meegaan. Rond de middag stopt de trein halverwege en dan is er ook een van de tegenovergestelde kant. Er is ook een lunch bij en die krijgen we daar. Het is echt een gooi en smijt eten maar wel redelijk goed. We eten “meatloaf”, een soort aangemaakt gehakt. Vooral na de middag rijden we door een mooi stuk natuur, De espen hebben mooie kleuren, de rotsen zijn van grillig gestolde lava en we zien ook nog een paar Pronhorns, een erg aparte hertensoort.
Een van de mede passagiers is van Nederlandse afkomst, van Atte heet hij en wat later hebben we een praatje met een ander die zijn voorvaderen ook al uit Nederland komen, hij woont aan de oostkust en heet Brouwer. Hij wil graag weten wat zijn naam betekent, nou Heineken kende hij ook… Vanmorgen gaan we verder naar Taos, een kunstenaarsstadje in de bergen. Als we er aankomen weten we niet wat we zien, het lijkt wel Zuid Spanje maar dan zonder palmen. We lopen een paar uur in het stadje en kijken bij de Wal Mart om te staan, we vinden het niet zo goed en gaan naar de camping, daar blijkt het kantoor om 5 uur al dicht te zijn en we zoeken zelf maar een plaatsje, vullen een enveloppe in en doen hem in de bus, morgenochtend gaan we wel betalen.


Datum Dinsdag 22 september Plaats Walsenburg Colorado
Het weer Van alles wat, vannacht gevroren en vanochtend een paar vlokken sneeuw. Later zon en nu weer koud
Vanmorgen vanuit Taos zijn we terug naar Colorado gereden. Ze gaven sneeuw op daar hoog in de bergen dus we zoeken het een beetje lager. Vanmorgen onderweg lag veel rijp onder en op de bomen aar in de zon was dat snel weg. We reden over een bergpas van ca 3100 m en wat later vielen er een paaer vlokken sneeuw. Gelukkig niet veel en al gauw waren we wat lager en was het over. Al snel scheen de zon weer, We reden min of meer de Rocky Mountains uit en de leegte overviel ons weer, gewoon een uur gereden en 2 huizen gezien, wel een paar kilometer van de weg af. Het land is vrij droog en dor, veel boeren hier houden herten en pronghorns. Dat is ook een hertensoort. We kwamen door Trinidad (Colorado), volgens de beschrijvingen een leuk oud stadje. Wel oud maar erg vervallen, in Mainstreet is bijna de helft van de gebouwen dicht, kapot en vervallen. Jammer want het is er beslist leuk geweest. We hadden daar de keuze uit een Wal Mart langs de autoweg, een veel te dure camping ook langs de autoweg of 70 km doorrijden naar Walsenburg. We kozen voor het laatste. Ook hier veel armoede, mensen wonen in oude sta caravans, veel bedrijven dicht en verlaten en de camping waar we op staan is een rommeltje, maar goed, met de ramen van de camper dicht valt dat niet op.


Datum Donderdag 24 september Plaats La Junta, Colorado
Het weer Half bewolkt en een spat regen, koel
Gisteren van Walsenburg naar Canon City. Eerst kontakt gehad met De Jong Campers over de waterpomp van de camper. De boiler was steeds leeg. Het bleek de terugslagklep op de pomp te zijn, die was finaal weg en omdat de watertank in de bodem van de wagen ligt liep alles terug door de pomp de tank in. Ze advieseerden naar een terugslagklep te zoeken en die in de leiding te plaatsen. Gelukkig hadden we nog een complete pomp bij ons en die heb ik gistermorgen eerst geplaatst. Alles werkt weer naar behoren, hoewel, de koelwater temperatuur ging al een paar dagen direkt bij het starten van de motor naar bedrijfstemperatuur, was dus kapot. Maar vanmorgen werkte dat ook weer. Nu alleen het lampje van de brandstofinspuiting nog. Dat komt steeds na een kwartier rijden in, er gebeurt niets dus we moeten er maar aan wennen. Goed gisteren naar Canon City. Vlakbij dat plaatsje is een grote brug over een Canyon gebouwd en er is een pretpark omheen gemaakt. Het was takkeweer gisteren dus we zijn er niet in geweest. De it was echt adembenemend mooi, bergen met sneeuw om ons heen, de bomen in mooie herfstkleuren en ook nog door een paar oude plaatsjes gereden. Onderweg, tijdens de lunch stonden we en kelin stukje van de weg en vlakbij een spoorlijn. Daar zagen we opeens een coyote lopen, zomaar op zijn gemak op een sukkeldafje langs de lijn.

Het is hier ouder dan in Montana of Utah. Dat komt omdat Het zuiden van Colorado, Texas, Nieuw Mexico, Arizona en het zuiden van Californie vroeger Spaans gebied was en de Spanjaarden hebben het hier in de 18e eeuw al geprobeerd te koloniseren. Erg veel plaatsnamen zijn dus Spaans, grote delen van de bevolking is in de eerst plaats Spaanstalig en Katholiek.
Vanmorgen zijn we eerst naar Florence gereden, een klein stadje ten oosten van Canon City, ook wat ouder en vol met antiekzaakjes, Galeries en een paar cafe’s. Jammer dat er niet over in de reisgidsen staat want het is een leuk plekje in een prachtige omgeving. Vandaar naar Pueblo, ja ook Spaans dus, daar was men bezig om de stad vol te bouwen met feest tenten etc. want komend weekend is daar een festival. Vervolgens naar El Junta, een stadje dat volgens de reisgids in de jaren 50 van de vorige eeuw is blijven steken omdat men vond dat er vanaf dat moment niets meer te verbeteren viel. Goed dat gaan we morgen bekijken. Gisteren hebben we bij de plaatselijke Wal Mart gestaan en vlak voor het stadje kwamen we er weer een tegen dus daar stan we vannacht.


Datum Vrijdag 25 september Plaats Johnson city Kansas
Het weer Vanmorgen vroeg regen, later opklaringen en koel, ca 15 graden
Vanmorgen even buiten La Junta Bent’s old Fort bezocht. Het is een als handels post gebouwd fort, het origineel was van 1830, gebouwd door de gebroeders Bent. Zij begonnen hier een handelspost voor trappers, reizigers en indianen. Het lag aan de grens van Mexico, de grens werd hier gevormd door de Arkansas river en aan de Santa Fe trail. Na een aantal jaren nam het leger het over en wilde er geen goede prijs voor betalen. In 1849 was er cholera in de omgeving en is het fort verlaten en gedeeltelijk vernield, niet duidelijk is of Bent dat heeft gedaan of anderen. Een gedeelte werd in ieder geval opgeblazen omdat de kruit voorraad de lucht in ging. Vorige eeuw is het gereconstrueerd, men had een gedetailleerde beschrijving van een genie officier die hier ziek op bed had gelegen en zijn tijd gebruikte om het fort goed te beschrijvenen te tekenen. Het is erg mooi geworden en je krijgt een prima beeld hoe men toen geleefd heeft. Rond de middag richting Kansas, helaas reden we verkeerd en zijn met een grote omweg nu in Johnson City in Kansas. We hebben de hele middag langs enorm grote boerderijen gereden. Er is ook intensieve veehouderij, verschillende boerderijen met handerden koeien op een kluitje en dan vervolgens rijdt je een half uur langs leeg land. Hier en daar grote graansilo’s, bij een zagen we een trein van ca 2 kilometer met uitsluitend wagons voor graan of mais vervoer. Johnson City is ook zo’n stadje, een spoorlijn en een stel graansilo’s. Straten van 15 meter breed, bijna de helft van de huizen leeg en gewoon doodstil. We staan achter de City Hall op de parkeerplaats. We waren laat vanwege het misrijden en zagen geen kans om iets anders te vinden. We hebben nog gekeken of we iemand van de gemeente konden vinden maar we waren te laat, iedereen weg. Vanavond reed wel de wagen van de sheriff langs, het zal wel goed zitten dus. Morgen naar Dodge City