42 gr in de scahduw, warm..

Datum 7 oktober Plaats Al Azraq
Het weer Warm he? En veel, erg veel zon
Al Azraq is een grensstadje voor Saoudi Arabie, nou ja, het is 50 km voor de grens maar wel het laatste stadje, in een oase, slaperig, warm en stoffig. We staan bij een hotel met zwembad. Het park waar we staan is stoffig en vervallen, waarschijnlijk was degene die de reis uitzette hier in het voorjaar. Maar het zwembad is heerlijk, het is rustig en vanavond zien we veel, heel veel sterren. Vanmorgen zijn we uit Jerash vertrokken volgens de beschrijving maar in het stadje was niet duidelijk dat we eerst een stukje naar het Noorden moesten. We vroegen de weg aan een politieman en die wees ons terug het stadje in. Dat wilden we niet en omdat we op een kruispunt stonden waar we eergisteren waren geweest gingen we linksaf, terug naar de parkeerplaats en vervolgens zijn we via Amman gereden, ook een mooie weg met prachtige vergezichten. In de woestijn veel militairen, we zijn minstens 10 bases voorbij gereden en tegen het einde ook nog een militair vliegveld. Je hoort hier dat de woestijn groeit en het land vrij snel uitdroogt. Jammer want voor de mensen hier is dit een ramp zonder uitweg. Deels doordat er minder regen valt dan vroeger en deels doordat er meer wordt weggepompt voor steden als Amman. Op de plaats van bestemming aangekomen hoorden we dat er iemend met pech stond, Jacob en Janny en dat de reisleiders Delia en Kees erbij waren. Er was iets afgebroken in de motor en die deed het niet meer. De lokale garage kon niet helpen dus ze zijn weggetakeld naar de dichtstbijzijnde stad en daar wordt het hopelijk morgen gerepareerd. Het was weer een beetje een pech dag. Ben en Gerda pikten een stoeprand mee vlakbij het vertrekpunt waardoor het trekoog onder de wagen veroog en de voorkat zo’n klap kreeg dat de voorruit barstte. Hij iz met wat duc tape geplakt en hopelijk houdt hij het tot Europa. Morgen naar Mount Nebo en langs woestijn kastelen.
Datum 9 oktober Plaats Wadi Musa (Petra)
Het weer Ja, prima, heet en zonnig
Vanmiddag kwamen de in Wadi Musa, bij Petra aan. Dir moet het oogtepunt van de reis worden, Petra, de stad van de Nabatheeers en met name de doden stad. Maar dat komt morgen.
Gistermorgen zijn we uit Azraq vertrokken, omdat we een korte rit hadden en we naar een parkeerplaats moesten opperde men om wat langer in Al Azraq te blijven omdat het daar relatief goed toeven is. Nou wij vonden dat eengoed idee maar tot onze verbazing vertrok de hele groep druppelsgewijs vanaf rond 9 uur. Wij zijn gebleven tot ongeveer kwart voor elf, daar koffie gedronken en hebben vervolgens in het dorp wat boodschappen gedaan. Uiteindelijk vertrokken we rond 12 uur en bezochten vervolgens een jachtslot uit de achtste eeuw met mooie fresco’s, helaas wel wat beschadigd door vandalen en vervolgens een woestijnkasteel. Men denkt dat dit een herberg was voor karavanen en handelaars. Daarna eden we naar Mount Nebo, de berg waar volgens de overleveringen Mozes het beloofde land zag maar er niet in mocht. De plek is prachtig, bij helder weer zie je Jerusalem. Bethlehem, Jericho en nog wat andere plaatsen en heb je een fantastisch uitzicht over de dode zee. Vanmorgen vertrokken we weer, naar Petra dus met als route de King David Highway, een bijna surrealistische route door een prachtig berggebied, over hoge toppen van ruim 2000 meter om vervolgens weer stijl meer dan 1000 meter af te dalen. De rit was meer dan schitterend, we hebben genoten! De plaats waar we de komende 4! Nachten staan is minder, een wat kleine parkeerplaats ahter een hotel, rommelig en niet uitnodigend om wat langer te blijven. Maar goed, morgen en overmorgen Petra bekijken!
Datum 11 oktober Plaats Wadi Musa(Petra)
Het weer Warm en zonnig zoals elke dag
Gisteren en eergisteren Petra bezocht. Gisteren waren we halverwege de reis!
Petra is voornamelijk een dodenstad bestaande uit graftombes die in het steen van de bergen zijn uitgehakt. Men heeft prachtig gevormde gevels zo uit een stuk uit de bergen gehakt. Men maakte een stuk recht en glad, hakte er Kozijnen, pilaren, deuropeningen en soms ramen in uit en maakte erachter een ruimte om de doden bij te zetten. Die ruimten waren behoorijk groot, soms 6x6 m maar we hebben er ook een gezien met een ruimte van 15x20 m. De stad is gebouwd door de Nabatheers, ze leefden erg veilig omdat de enige weg door een smalle kloof van ca 1200 m lang was en waarvan de ingang ook nogeens niet gemakkelijk was te ontdekken. Van buiten de kloof werd vers water aangevoerd door 2 kanaaltjes die men aan beide zijden van de kloof in de steen had uitgehouwen. De Nabatheers zijn lange tijd een vrij volk geweest voordat de Romeinen de stad innamen, simpel door de watertoevoer te blokkeren. In de loop der tijd heeft men namen aan de verschillende facades(en tombes!) gegeven die niets meer te maken hebben met het van origine bedoelde gebruik.
We hadden kaarten voor een 2 daags bezoek. Daar hadden we gistermiddag al spijt van, we hadden kaarten voor een driedaags bezoek moeten nemen, niet om drie dagen te gaan mar dan hadden we de tweede dag rust kunnen nemen en de derder dag weer kunnen gaan. Gisteren zijn we naar het “Klooster”gelopen. Geen klooster maar een graftombe die om een of andere reden die naam heeft gehad. Patra is duur geworden, duur en toeristisch. Dat laatste kan niet anders maar het eerste is flauwe kul. 38 euro voor een kaartje voor 2 dagen is wel erg veel en per 1 november wordt het behoorlijk meer. Kom je maar 1 dag van buiten de stad dan is de boot helemaal aan: 90 euro! Goed, we hadden beter een kaartje voor 3 dagen kunnen nemen en tussendoor een dag rust maar gedane zaken nemen geen keer dus niet getreurd, Petra is adembenemend prachtis en alleen al daarom zou je Jordanie moeten bezoeken. Je komt door een nauwe hoge kloof, soms maar 4 meter breed en boven lijken de wanden elkaar bijna te raken, als je bijna op het eind bent zie je de eerste tombe prachtig is de zon liggen, tenminste als je ’s morgens komt. De steen kleurt prachtig roze in de zon terwijl de rest dan een beetje grauw lijkt. Het geheel is een 15 meter hoge facade, uitgehakt in de rotsen en het heeft wat weg van een Griekse tempel. Vervolgens loop je een stukje door en de bergwanden van het dal waar je in komt zijn bezaaid met vergelijkbare grafmonumenten. Gisteren naar het “klooster”was een lange stijle klim, deels over ongelijke, uitgesleten en soms erg smalle trappen. We hebben er samen 2,5 uur over gedaan. Jannie was kapot toen ze boven was, boven wat verse sinaasappel gedronken, erg lekker!! En weer teruggelopen. We waren tegen kwart voor vier weer op de plek waar de busjes ons op kwamen halen. Gelukkig was er diner geregeld in het hotel waar we bij staan dus er hoefde niet gekookt te worden. Om 9 uur lagen we te pitten. Vanmorgen ging de wekker weer om kwart over zes. Jannie bleef thuis. We zouden met een paar mensen een lange kloof doorlopen. Daar aangekomen bleven we met ons drieen over en we werden verplicht een gids te nemen. Nou nee dus en vervolgens besloten we een rondje te lopen, eerst omhoog met trappen, loeizwaar, ongelijk, glad, afgesleten soms treden van een halve meter maar hoe prachtig! Om elke hoek weer nieuwe vergezichten en steeds weer nieuwe facades uit de rotsen gehakt, men moet honderden jaren op deze manier hebben begraven. Op een aantal plaatsen zie je ineens recht afgehoekte rotsen, men heeft daar ooit het begin gemaakt met een tombe maar nooit afgemaakt. Er zijn ook nog resten van de stad waar men woonde, een goed bewaard theater, ook in de rotsen uitgehakt, de resten van een Byzantijnse kerk, overblijfselen van wat Nabathese huizen en resten van een Romeinse villa.Rond twaalf uur hoorden we dat het stel met pech, Jacob en Janny weer onderweg waren met hun gerepareerde wagen. Tegen halfacht waren ze weer bij ons,gelukkig, iedereen weer blij en de details van hun verhaal en kapotte motor horen we nog. Vandaag hoorden we ook nog dat er met een Franse kampeerwagen in de buurt van Palmyra in Syrie een ernstig ongeval is gebeurd, zij reden in convooi, sommige organisaties vinden dat blijkbaar handig, en zijn frontaal op een vrachtwagen tegenligger gereden. 1 persoon overleden, 1 persoon nog in coma. Veilig rijden en goed opletten is ook hier van levensbelang.
Morgen een rustdag en dan naar Wadi Rum.
Datum 14 oktober Plaats Aqaba
Het weer Wat heet warm? 41 graden in de schaduw
Gistermiddag in Wadi Rum aangekomen. Wadi Rum is een woestijngebied met grillige rotsen. Erg mooi maar ook erg toeristisch geworden. Je moet voor het bezoekerscentrum betalen en campings die ook trips door de woestijn organiseren liggen op een rij. Er is veel, erg veel veranderd in 15 jaar.. Gisteravond een diner op de camping. Ze hadden gebakken in een ingegraven oliedrum waarin ze een soort gril hadden gemaakt. Eerst een laagje houtskool er in, dan laat je de gril met vlees, aardappelen en uien zakken. Het deksel er op. Alles afdekken met gloeiende houtkool en vervolgens een laag zand erover. Dat laat je een uur of 3 staan. Je graaft het uit, trekt de grote gril eruit en je hebt lekker eten voor 28 mensen, ja we hadden bezoek. Eerder in Petra stond er een stel bij ons, 2 vrouwen die beiden een jaar vrijaf konden opnemen, hun groot rijbewijs gehaald en een Amerikaanse Winnibago gekocht. Heel stoer en ze komen overal. Vanmorgen zijn we met een paar jeeps de woestijn ingereden. Die was en is prachtig, we hebben wat rotsinscripties gezien van waarschijnlijk 3000 jaar oud. Ook daar was het druk geworden. Gelukkig voor de mensen hier maar je wordt er net blij van als je een keer komt. Na een leuke rit zijn we vanmiddag naar Aqaba gereden. Die stad is groot geworden en ziet er mooi en modern uit. Bij het uitstappen viel de warmte als een dikke deken om ons heen, echt niet lekker en we vragen ons af hoe het hier is als het echt zomer is. Niet te harden, jammer dat we toch niet met de laatste groep zijn meegegaan, dan is het mogelijk wat koeler. We hebben wat rond gekeken en een heel groot glas versgeperst sap gedronken volgens eigen wensen, sinaasappel, meloen en mango, eerlijk heerlijk!! Vervolgens naar de plek van bestemming gereden, een kleine 5 km van de Saoedische grens, er is een fors havengebied bij Aqaba. Terwijl vroeger het aqarium en het marine instituut echt buiten alles lag zit dat nu ingebouwd tussen havens en resorts.
We blijven hier 3 nachten. Het resort waar we staan is voor campers minimaal maar er is een mooi zwembad en je kunt zee in om te zwemmen en te snorkelen. Morgen met een glasbodem boot zee op en overmorgen niets doen, wat zwemmen en luieren en zelfs daar is het eigenlijk te warm voor……
Datum 15 oktober Plaats Aqaba
Het weer Als gisteren, heet en zon
Vanmorgen hebben we met een glasboot gevaren, lekker 3 uur op het water in een boot van ca 12 meter met, en dat is belangrijk hier, een zonneluifel. We hebben verschillende mooie vissen en prachtig koraal gezien, morgen gaan we een poosje snorkelen. Het koraal is echt mooi, er wordt ook flink gebruik van gemaakt want er zijn 2 duikresorts, de dichtstbijzijnde is een PADI, als ik het goed heb begrepen staat dat voor een bepaalde standaard voor kwaliteit. Op zee was het levendig, zeeschepen die binnen komen, geladen worden en weer uitvaren. Er zijn hier ook 2 ferrydiensten, een met snelle schepen, waarheen die gaat is niet bekend en de andere vaart naar Hurgada, een Duits stel dat we al eerder 2 maal hebben gezien staat hier ook en gaat het eind van de week met die boot naar Egypte. Zij willen via Soedan, Kenia en Tanzania naar Zuid Afrika, ze willen daar ergens volgend jaar zijn. Gisteravond hebben we weereens het Nederlandse nieuws bekeken. Via de schotel ontvangen we BVN via de Hotbird satelliet. De meesten hebben geen ontvangst maar wij, en intussen nog iemand wel. Heel apart dat je zo de dagelijkse dingen uit Nederland meekrijgt Internetten hier is een crime, het modem van het hotel doet het meer niet als wel, we konden vanmorgen even snel de post lezen maar nu is het weer af. Jammer op de volgende plek hopelijk beter
Datum 7 oktober Plaats Al Azraq
Het weer Warm he? En veel, erg veel zon
Al Azraq is een grensstadje voor Saoudi Arabie, nou ja, het is 50 km voor de grens maar wel het laatste stadje, in een oase, slaperig, warm en stoffig. We staan bij een hotel met zwembad. Het park waar we staan is stoffig en vervallen, waarschijnlijk was degene die de reis uitzette hier in het voorjaar. Maar het zwembad is heerlijk, het is rustig en vanavond zien we veel, heel veel sterren. Vanmorgen zijn we uit Jerash vertrokken volgens de beschrijving maar in het stadje was niet duidelijk dat we eerst een stukje naar het Noorden moesten. We vroegen de weg aan een politieman en die wees ons terug het stadje in. Dat wilden we niet en omdat we op een kruispunt stonden waar we eergisteren waren geweest gingen we linksaf, terug naar de parkeerplaats en vervolgens zijn we via Amman gereden, ook een mooie weg met prachtige vergezichten. In de woestijn veel militairen, we zijn minstens 10 bases voorbij gereden en tegen het einde ook nog een militair vliegveld. Je hoort hier dat de woestijn groeit en het land vrij snel uitdroogt. Jammer want voor de mensen hier is dit een ramp zonder uitweg. Deels doordat er minder regen valt dan vroeger en deels doordat er meer wordt weggepompt voor steden als Amman. Op de plaats van bestemming aangekomen hoorden we dat er iemend met pech stond, Jacob en Janny en dat de reisleiders Delia en Kees erbij waren. Er was iets afgebroken in de motor en die deed het niet meer. De lokale garage kon niet helpen dus ze zijn weggetakeld naar de dichtstbijzijnde stad en daar wordt het hopelijk morgen gerepareerd. Het was weer een beetje een pech dag. Ben en Gerda pikten een stoeprand mee vlakbij het vertrekpunt waardoor het trekoog onder de wagen veroog en de voorkat zo’n klap kreeg dat de voorruit barstte. Hij iz met wat duc tape geplakt en hopelijk houdt hij het tot Europa. Morgen naar Mount Nebo en langs woestijn kastelen.
Datum 9 oktober Plaats Wadi Musa (Petra)
Het weer Ja, prima, heet en zonnig
Vanmiddag kwamen de in Wadi Musa, bij Petra aan. Dir moet het oogtepunt van de reis worden, Petra, de stad van de Nabatheeers en met name de doden stad. Maar dat komt morgen.
Gistermorgen zijn we uit Azraq vertrokken, omdat we een korte rit hadden en we naar een parkeerplaats moesten opperde men om wat langer in Al Azraq te blijven omdat het daar relatief goed toeven is. Nou wij vonden dat eengoed idee maar tot onze verbazing vertrok de hele groep druppelsgewijs vanaf rond 9 uur. Wij zijn gebleven tot ongeveer kwart voor elf, daar koffie gedronken en hebben vervolgens in het dorp wat boodschappen gedaan. Uiteindelijk vertrokken we rond 12 uur en bezochten vervolgens een jachtslot uit de achtste eeuw met mooie fresco’s, helaas wel wat beschadigd door vandalen en vervolgens een woestijnkasteel. Men denkt dat dit een herberg was voor karavanen en handelaars. Daarna eden we naar Mount Nebo, de berg waar volgens de overleveringen Mozes het beloofde land zag maar er niet in mocht. De plek is prachtig, bij helder weer zie je Jerusalem. Bethlehem, Jericho en nog wat andere plaatsen en heb je een fantastisch uitzicht over de dode zee. Vanmorgen vertrokken we weer, naar Petra dus met als route de King David Highway, een bijna surrealistische route door een prachtig berggebied, over hoge toppen van ruim 2000 meter om vervolgens weer stijl meer dan 1000 meter af te dalen. De rit was meer dan schitterend, we hebben genoten! De plaats waar we de komende 4! Nachten staan is minder, een wat kleine parkeerplaats ahter een hotel, rommelig en niet uitnodigend om wat langer te blijven. Maar goed, morgen en overmorgen Petra bekijken!
Datum 11 oktober Plaats Wadi Musa(Petra)
Het weer Warm en zonnig zoals elke dag
Gisteren en eergisteren Petra bezocht. Gisteren waren we halverwege de reis!
Petra is voornamelijk een dodenstad bestaande uit graftombes die in het steen van de bergen zijn uitgehakt. Men heeft prachtig gevormde gevels zo uit een stuk uit de bergen gehakt. Men maakte een stuk recht en glad, hakte er Kozijnen, pilaren, deuropeningen en soms ramen in uit en maakte erachter een ruimte om de doden bij te zetten. Die ruimten waren behoorijk groot, soms 6x6 m maar we hebben er ook een gezien met een ruimte van 15x20 m. De stad is gebouwd door de Nabatheers, ze leefden erg veilig omdat de enige weg door een smalle kloof van ca 1200 m lang was en waarvan de ingang ook nogeens niet gemakkelijk was te ontdekken. Van buiten de kloof werd vers water aangevoerd door 2 kanaaltjes die men aan beide zijden van de kloof in de steen had uitgehouwen. De Nabatheers zijn lange tijd een vrij volk geweest voordat de Romeinen de stad innamen, simpel door de watertoevoer te blokkeren. In de loop der tijd heeft men namen aan de verschillende facades(en tombes!) gegeven die niets meer te maken hebben met het van origine bedoelde gebruik.
We hadden kaarten voor een 2 daags bezoek. Daar hadden we gistermiddag al spijt van, we hadden kaarten voor een driedaags bezoek moeten nemen, niet om drie dagen te gaan mar dan hadden we de tweede dag rust kunnen nemen en de derder dag weer kunnen gaan. Gisteren zijn we naar het “Klooster”gelopen. Geen klooster maar een graftombe die om een of andere reden die naam heeft gehad. Patra is duur geworden, duur en toeristisch. Dat laatste kan niet anders maar het eerste is flauwe kul. 38 euro voor een kaartje voor 2 dagen is wel erg veel en per 1 november wordt het behoorlijk meer. Kom je maar 1 dag van buiten de stad dan is de boot helemaal aan: 90 euro! Goed, we hadden beter een kaartje voor 3 dagen kunnen nemen en tussendoor een dag rust maar gedane zaken nemen geen keer dus niet getreurd, Petra is adembenemend prachtis en alleen al daarom zou je Jordanie moeten bezoeken. Je komt door een nauwe hoge kloof, soms maar 4 meter breed en boven lijken de wanden elkaar bijna te raken, als je bijna op het eind bent zie je de eerste tombe prachtig is de zon liggen, tenminste als je ’s morgens komt. De steen kleurt prachtig roze in de zon terwijl de rest dan een beetje grauw lijkt. Het geheel is een 15 meter hoge facade, uitgehakt in de rotsen en het heeft wat weg van een Griekse tempel. Vervolgens loop je een stukje door en de bergwanden van het dal waar je in komt zijn bezaaid met vergelijkbare grafmonumenten. Gisteren naar het “klooster”was een lange stijle klim, deels over ongelijke, uitgesleten en soms erg smalle trappen. We hebben er samen 2,5 uur over gedaan. Jannie was kapot toen ze boven was, boven wat verse sinaasappel gedronken, erg lekker!! En weer teruggelopen. We waren tegen kwart voor vier weer op de plek waar de busjes ons op kwamen halen. Gelukkig was er diner geregeld in het hotel waar we bij staan dus er hoefde niet gekookt te worden. Om 9 uur lagen we te pitten. Vanmorgen ging de wekker weer om kwart over zes. Jannie bleef thuis. We zouden met een paar mensen een lange kloof doorlopen. Daar aangekomen bleven we met ons drieen over en we werden verplicht een gids te nemen. Nou nee dus en vervolgens besloten we een rondje te lopen, eerst omhoog met trappen, loeizwaar, ongelijk, glad, afgesleten soms treden van een halve meter maar hoe prachtig! Om elke hoek weer nieuwe vergezichten en steeds weer nieuwe facades uit de rotsen gehakt, men moet honderden jaren op deze manier hebben begraven. Op een aantal plaatsen zie je ineens recht afgehoekte rotsen, men heeft daar ooit het begin gemaakt met een tombe maar nooit afgemaakt. Er zijn ook nog resten van de stad waar men woonde, een goed bewaard theater, ook in de rotsen uitgehakt, de resten van een Byzantijnse kerk, overblijfselen van wat Nabathese huizen en resten van een Romeinse villa.Rond twaalf uur hoorden we dat het stel met pech, Jacob en Janny weer onderweg waren met hun gerepareerde wagen. Tegen halfacht waren ze weer bij ons,gelukkig, iedereen weer blij en de details van hun verhaal en kapotte motor horen we nog. Vandaag hoorden we ook nog dat er met een Franse kampeerwagen in de buurt van Palmyra in Syrie een ernstig ongeval is gebeurd, zij reden in convooi, sommige organisaties vinden dat blijkbaar handig, en zijn frontaal op een vrachtwagen tegenligger gereden. 1 persoon overleden, 1 persoon nog in coma. Veilig rijden en goed opletten is ook hier van levensbelang.
Morgen een rustdag en dan naar Wadi Rum.
Datum 14 oktober Plaats Aqaba
Het weer Wat heet warm? 41 graden in de schaduw
Gistermiddag in Wad