Sieketie, my name is Steketee
Door: Jannie en Arie
Blijf op de hoogte en volg Jannie en Arie
12 Februari 2012 | Verenigde Staten, Washington, D. C.
Het weer in Titusville, zonnig maar koud, 7 graden max en stevige NO wind. Winterjassen weer! Het zat gisteren niet niet zo mee. We zijn vanuit St augustine een stuk langs de Atlantische oceaan naar het zuiden gereden. We hebben echt goed gekeken maar zagen Zuid Marokko aan de overkant niet hoor..Het weer was strakblauwe lucht maar wel vrij fris. De rit was weer prachtig en omdat we niet zover hoefden keken we al snel naar een plek om te staan. Helaas het eerste parkje was vol, de tweede camping lag zo direkt aan de weg, echt niet leuk en we besloten naar het Tomoka State Park te gaan. We waren ver van de snelweg, echt schitterend maar opeens stonden er borden met de waarschuwing van laaghangende takken, doorrijhoogte 8,5 voet. Nou dat is 2,60 m en de camper is 3,90 m dus veel te laag. Het weggetje was vrij smal en op een driesprong probeerden we te draaien. Komt er net een file auto's aan en van beide kanten een motorclub. Draaien viel niet mee dus we stonden eigenlijk een beetje vast. Roept een van die motormensen:" kom maar achteruit" nou iedereen blijft keurig staan enwe hebben gewoon 5 minuten staan te pielen. Toen we van de weg af waren ging iedereen er rustig langs. Mensen steken hun hand op en niemand maakt zich druk. Een minuut later, we stonden nog van wat zullen we doen, stopt er een jeep en er stapt iemand, eind in de zestig, uit en vraagt waar we heen willen. We noemen het state park en hij zegt dat dat wel kan zo. Zal ik voor jullie uitrijden vraagt hij. Nou heel graag natuurlijk en "waar komen jullie vandaag?" nou uit Nederland, zo dat is toevallig, ik ben eigenlijk ook Nederlander, mijn naam is Steketee en mijn voorpuders zijn 160 jaar geleden vanuit Borssele naar Michigan verhuisd. O, wat leuk. Ja en hij was ooit terug geweest in Borssele en het huis van zijn voorouders, uit 1702 stond er nog. Nou prima, die man rijdt ons voor, zo'n 15 km naar het park. Hij vertelde dat hij in Michigan was geboren maar meer dan 30 jaar in Virginia had gewoond en voor de regering in Washington had gewerkt. Hij was gepensioeneerd en had zijn huis verkocht en woonde sinds een week net daar waar wij hem tegenkwamen... Goed in het Motoka park aangekomen hebben ze nog een plekje, rij er maar heen zegt de ranger en als je het wat vind, kom dan terug met je wagen en we boeken het. Goed dat doen we, het hele park is erg krap, bochtige paadjes en bij de plek aangekomen, nou daar konden we dus niet op. Goed20 min later zijn we de camping afgewirmd en wer terug boj de ingang, ok geen probleem hoor, de volgende keer beter klinkt het. We besluiten door te rijden naar Mims, daar is een KOA Kamping. Daar staan we nu en vanaf hier is cape Canaveral dichtij. Daar zijn we vandaag geweest, erg interressant om te zien waar al die grote raketten on de 60 en 70 tiger jaren omhooggeschoten werden. Het is een imposant park maar ook wel met een aardig "Eftelinggehalte". Nou ja, dat maakt het er niet minder om. Het is echt imposant om zomaar onder een Saturnus 5 raket te staan, dan is die echt veel, heel veel groter dan op tv. Het Imax theater is ook een topper, ze hebben een film over de Hubnle telescoop. Die werkte eerst niet omdat de lenzen niet deugden. Ze hebben echt de meest fantastische beelden van het heelal en heel oversonderend om het 3D te zien op een heel erg groot scherm. Goed, een geslaagd dagje, jammer dat het zo erg koud was, 7 graden bij windkracht 5 is echt niet leuk als je eergisteren nog 25 graden en wen heel lekker zonnetje had. Goed , we mogen niet klagen, morgen wordt het weer lekker warm en zonnig en, we gaan verder zuidwaards dus met het weer komt het weer helemaal goed. En mijnheer Steketee, geweldig dat we u ontmoet hebben!