van Whitehorse naar Hazelton, beren op de weg en

4-9 Whitehorse naar Teslin en verder....
Het was koud vanmorgen en tegen de middag ging het nog regenen ook. Na de noodzakelijke inkopen bij de Canadian Superstore, schitterende maar prijzige winkel zijn we naar het SS Klondike gaan kijken. Het schip ligt op het droge en is van 1937. Het is een copie van de eerste Klondike die in 1936, mede door toedoen van een onervaren stuurman, op een bank in de rivier liep en verloren ging. Met die voorganger zijn vele mensen vervoerd van Whitehorse naar Dawson City, het centrum van de goudindustrie eind 19e eeuw. Ze kwamen tot Whitehorse met de trein, in de stad loopt het oude spoor nog en er rijdt een treintje op voor de toeristen. Helaas is het niet open, per 1 september is het schip gesloten voor het publiek, jammer! Het is echt een apart schip, geheel van hout gebouwd, erg breed en de diepgang was maximaal 1,30 m! Dat moest wel omdat de rivier ondiep is en er ook nog stroomversnellingen in zitten. Daar gingen ze gewoon doorheen, die mensen moeten echt verstand van varen hebben gehad. Het werd aangedreven met een rad aan het achterschip. Dat weer werd aangedreven met een hele grote as direct vanuit de stoommachine. Daarachter zit een belachelijk klein dubbel roer maar blijkbaar werkte dat wel er zijn totaal ca 250 van die schepen hier gebouwd die op de Yukon hebben gevaren. De meeste waren relatief klein, krap 50 meter lang. Om meer vracht mee te kunnen nemen duwden ze regelmatig dekschuiten. Ooit zijn de duweenheden dus zo begonnen! Goed, we kunnen erniet in, er lopen ook een aantal Canadezen te mopperen maar helaas. Goed we gaan verder richting Watson Lake, we moeten nog bijna 400 km terug over dezelfde weg als heen. We zien opeens een stuk of 6 Spruce Grouses op de weg, een soort grijs gespikkelde patrijzen, niet groot en ze staan een beetje lullig op de weg. We remmen en staan stil. 5 vliegen direkt weg en even later de zesde. Tegelijkertijd komt er een hele grote, zo'n echt heeele grote vrachtwagen aan en die rijd tegen de 100 km per uur. De vogel vliegt op en... Het loopt net goed af, ipv tegen die wagen te vliegen zwenkt hij net even terug en vliegt achter de vrachtwagen langs naar z'n maatjes, gelukkig zo! Tegen 3 uur zoeken we een plekje op een staatscamping maar die is helemaal leeg en verlaten. We rijden door naar Teslin en gaan naar een Good Sam camping, zonder service $ 15,- maar wel met douches en dumpstation, koopje!

5-9 Nugget City.
Vandaag regent hte de hele dag, het is naargeestig, koud en we zien geen interessante dingen langs de weg. In Nugget City gaan we naar een Good Sam camping, hij valt erg tegen maar we blijven. Hij is duur, je moet extra voor de douches betalen, $ 1 voor 2,5 minuut warm water en de beheerder is niet aardig. Mocht je daar ooit komen, rij door!
6-9 we gaan vanochtend eerst naar Watson Lake, inkopen en tanken. We kijken ook nog even naar een fles wijn. Je kunt hier beter geheelonthouder zijn. Exakt dezelfde fles als in Alaska 2,5 maal zo duur. Nog gekker als in Scandinavie, dat laten we dus maar even. Na de koffie gaan we richting Hazelton, 700 km naar het zuiden. We gaan niet zover vandaag maar wel die richting op. We gaan via highway 37, een toeristische route die we de komende dagen rijden. In Hazelton geven ze mooi weer op maar waar wij zijn regent het pijpestelen. De route is erg mooi maar de weg is regelmatig hobbelig, soms vrij smal en geen berm. Verder ontbereken alle strepen. Dus rustig aan. Dat kan ook, we rijden vandaag 121 km. We komen hooguit 20 andere auto's tegen en worden 2 maal gepasseerd. Niet zo heftig druk dus. We zien weer geen wild. Bij Jade city, nou ja, "city" betekent hier 1 winkel annex souvenirs, jade verkoop, er is hier een flinke jade mijn, een familie hakt hier elk jaar zo'n 450 ton jade uit de berg en maakt daar aardige dingen van. En de winkel is ook motel, 5 kamers. Aan de overkant van de weg nog 2 huizen. Dat is alles. We blijven hier vannacht, tegen de regen kun je toch niet oprijden en we kijken morgen wel verder.

7-9 zondag
Als we wakker worden en de verduistering van het dakluik wegschuiven zien we ....niets! Het is vannacht gestopt met regenen maar nu sneeuwt het. De mevrouw uit de jade winkel had dus gelijk. Het valt gelukkig wel mee. In het bos en op het gras ligt een paar centimeter maar op straat blijft het niet liggen. Als we wegrijden geeft de buitenthermometer 0° aan. We rijden weg en na een half uur gaat het omhoog nar 1200 meter. Boven ligt ca 5 cm, een beetje papperig en als we zakken is het gelukkig gauw weg en gaat de sneeuw over in regen. Die valt vandaag weer met bakken en in de ochtend komt de temp niet boven een graad of 3. Als we stoppen voor koffie staat dezelfde Duitse camper als die we gezien hebben de laatste dag in Alaska. De mensen willen weer geen contact. We rijden verder dan het plan maar tegen 3 uur in de middag zien we opeens een zwarte beer op de weg. Als we dichtbij komen duikt hij weg in de berm. Zo'n 25 meter verder staat er een auto in de berm, die mensen zitten er speciaal voor. Er is geen plek voor twee dus we rijden verder. Na 10 minuten zien we weer een zwarte beer, nu een jong aan de kant. Als we stoppen blijft hij nieuwsgierig kijken. Na een paar minuten vindt hij het welletjes en is opeens verdwenen. Het blijft de hele dag opletten. Om ca half vijf staan we bij een tankstation annex resort, camping, helicoptervliegen etc. Die camping is ook fors aan de prijs en we besluiten naar een provinciaal park te rijden. Dat is eigenlijk net even te ver maar goed, tegen 6 uur zijn we er en vinden een mooi plekje. Het is hier opeens hartstikke druk, het is aan een meer en je kunt hier ook prima vissen.
Even na het eten komt er iemand die vraagt " are you from Holland?" Uh.. Yes, o zegt hij, ik ook, toen ik 16 was zijn mijn ouders naar Canada verhuisd, na een paar jaar gingen we naar Zuid Afrika maar we waren al snel weer terug in Canada. Hij heeft nog een broer in Doetinchem en is hier met vakantie samen met zijn vrouw, z'n zus en zwager. We kletsen een tijdje, z'n vrouw, zwager en zus komen ook nog even langs, hartstikke leuk! Na zo'n regendag sluit je dan toch weer mooi af en we krijgen nog een aardige tip. Als we het park uitrijden naar de weg komen we over een brug. Daar vlakbij komen beren zalm vangen. Morgen kijken!
8-9 maandag.
We waren niet vroeg vanochtend, tegen half negen werden we wakker, er hoefde geen kachel aan en het was nog droog ook! Na het dagelijkse ritueel, dat wial zeggen, wassen ontbijt, rommel opruimen, dagelijkse dingen inpakken, voorruit schoonmaken rijden we weg, tegen 19 uur. Eerst nog even de watertank vullen, dat doen we altijd als er een kraan is die goed drinkwater geeft, tijdens watertappen vertelt de camphost dat er vannacht een zwarte beer over de camping liep. Die is er vrijwel elke nacht vertelt hij. Zijn vrouw had hem gezien toen ze buiten een sigaret ging roken. Als we de kans hebben spuiten we hem natvertelde hij want hij moet eigenlijk niet op de camping komen. Oja en als je beren wilt zien, even stoppen bij de brug 2 km verderop en als je niets ziet een kwartiertje wachten, ze zijn er elke dag. We zijn er om kwart over tien en er is niks, nou ja, een stuk of wat mensen met van die fotografische toeters van meer dan een halve meter, dat wel. Goed we kijken even en spreken af tot half elf te wachten. Het riviertje onder de brug is vol met zalm, ze zijn bijna helemaal fel rood en de meesten ca 60 cm lang. Ze spartelen in het ondiepe water en een paar zijn aan het paaien maar geen beer te zien. Op de grindbank liggen een aantal aangevreten vissen, je ruikt ze. De buik is opengebeten en het kuit of de hom is eruit gegeten en het sappigste vlees hebben ze ook op. De rest laten ze blijkbaar liggen. Er rijden regelmatig grote vrachtwagens langs en een aantal mensen staan gewoon te kletsen dus het wordt niets...tot opeens, een paar minuten voor half elf er een grizly loopt, 50 of 60 meter van de brug en even later de tweede. Ze lopen in het ondiepe water en proberen een zalm te pakken, dat lukt niet erg en ze doen sjagrijnig naar elkaar. Ze proberen steeds in een vis te happen maar het lukt niet. Ze lopen in het midden van het riviertje en over de grindbank die er ligt, ze komen steeds dichterbij, uiteindelijk lopen ze recht onder ons onder de brug door, we staan maar 4 meter hoger en ze zouden zo de kant op kunnen maar er gebeurt niets, aan de andere kant komen ze onder de brug uit en ze blijven jagen maar ze vangen niets. Iemand zegt dat er wat meer water in het riviertje staat, ja dat kan niet anders na 4 dagen regen,en dat de beren het daardoor moeilijker hebben om vis te vangen. Het duurt bij elkaar ruim 10 minuten en dan verdwijnen ze om een bocht in het riviertje, AWSOM!!! GEWELDIG!!! We wachten nog even maar ze komen niet terug, dat zal later wel gebeuren maar wij gaan verder. Na een half uur zien we een dode patrijs op de weg, een stuk of 10 kraaien hebben er een hele goede dag van.
Na de lunch, even na 2 uur, ca 1 km voor Kitwanga zien we plots een zwarte beer naast de weg. We stoppen, knipperlichten aan want we kunnen niet volledig van de weg af. Er staan ook 2 jongen bij! Prachtig. Moeder beer maakt zich niet druk maar wil wel oversteken. Ze loopt 10 meter verder en steekt over. De jongen twijfelen en de eerste rent over. De tweede volgt. Prachtig en de foto's komen later.
We gaan naar de Ksan camping in Hazelton. Er zijn 3 Hazeltons, oud, nieuw en zuid. Wij zitten in Oud Hazelton. Naast de camping is een Ksan dorp en een museum. Dat gaan we morgen bekijken, we boeken de camping voor 2 nachten. Er is hout voor kampvuur. Op het houthok hangt een papier met het verzoek alleen mee te nemen wat je nodig hebt. Vlak na ons komen 3 huurcampers binnen, merk Adventurer en ze zijn gehuurd door 3 Duitse stellen, het zit ons niet mee met Duitsers vandaag. Hun avontuur op de camping bestaat uit een kampvuur maken en een heleboel hout onderin hun camper laden. Ze zullen dat ook wel nodig hebben, morgen of volgende week of zo. Goed we maken ook een vuurtje en daar roept opeens iemand: "he volgen jullie ons?" De Nederlander die al jaren in Canada woont staat hier ook op de camping met zus en zwager. Weer even een praatje en straks komen ze op de koffie. Dat betekent de camper een beetje verbouwen maar dat is een kleine moeite. Zo kunnen we met z'n zessen zitten. Morgen? Oud Hazelton bekijken en het museum van de Ksan ook natuurlijk.