9 juni 2015
|
Door:
jannieenarie
Aantal keer bekeken
314
Aantal reacties
Sherbrooke,
Canada
a
A
prince Edward Island
Donderdag 4 juni. Berthier sur Mer
Lekker warm, ca 24° en zon
Het is lekker weer vanmorgen bij het opstaan. Onze Nederlandse buren gaan met de bus naar Quebec. We vertellen dat we met de camper gaan en niet terugkomen vanavond. O zegt zij, dat was dan een korte ontmoeting, ik vertel haar dat je prima tot het centrum kunt rijden en voor de cruiseterminal je camper kunt parkeren. Beter kan echt niet. Je loopt zo het quartier Champlain, de oude benedenstad in en je kunt daar met een lift naar de bovenstad. Zij verteld dat ze vandaag 55 jaar getrouwd zijn en in de stad blijven eten. We feliciteren hun en wensen ze een fijne dag. Ik vind het wel stoer, dik tachtig met een huurcamper door Canada. Weliswaar maar 3 weken en van alles gepland maar toch. Ik hoop dat wij dat ook nog kunnen over een jaar of 8 of 10. We rijden naar de stad, een flink stuk over de boulevard en komen zo heel gemakkelijk op de bedoeldearkeerplaats. De kade is leeg, er ligt geen cruiseschip op dit moment. We lopen door de oude benedenstad en nemen wat later de lift naar boven. De skyline van de oude stad wordt bepaald door het Fairmont Chateau Fontenac. Een hotel gebouwd als een kasteelcomplex, enorm! Boven de oude muren is een houten boulevard aangelegd, op sommige plaatsen wel 50 m breed. Het is er levendig en in een hoekje van het hotel zit een Starbucks dus we hebben goeie koffie. We bezoeken de cathedraal en lopen langs de citadelle. We gaan daar de oude binnenstad uit en lopen richting parlementsgebouw. Op een rotonde ervoor, met een fontein in het midden staan aan de kant een paar tenten met een heleboel borden. We begrijpen dat het een protest en en maken een praatje. Het is een vader en zoon die proesteren tegen de dagelijkse corruptie in de samenleving en het wegdrukken van mensen door lullige regeltjes. De zoon spreekt perfect Engels en heeft gewoon een goed samenhangend verhaal. De politie en de politiek laten hen daar gewoon staan. Af en toe komt er iemand bij hen langs, ze vallen niemand lastig, het is wel apart.
We eten wat in een Ierse pub. Niks geweldigs, salade, broodje en vette friet en een vette prijs ook nog. We wandelen naar de markt in de oude haven en lopen zo langs de st Laurens rivier terug naar de parkeerplaats. We mogen daar niet overnachten en we waren van plan via de Zuidoever van de st Laurens rivier verder te rijden. We gaan de brug over en kijken even bij de walmart ten Zuiden van Quebec. Er staan al 4 campers maar het is lawaaiig van de nabije snelweg dus we gaan wat verder. We kijken in een paar dorpjes en komen even na half vijf in Berthier sur Mer. Er is een haventje met een veerboot. Er is een ruime parkeerplaats bij, we blijven er. Mooie plek! Na een kwartier komt de politie langs, die kijkt eens naar een vrachtwagen en rijdt bij ons langs. Mooi, we staan hier nog veilig ook.
Vrijdag 5 juni. Riviere du Loupe, Koel, 16à17°. regen in de ochtend in de middag droog
Afrekenen alstublieft, Kamouraska, Route des Navigateurs
Het regent vanochtend wanneer we opstaan. We gaan vandaag naar Riviere du loupe en rijden die hele weg over de Route des Navigateurs. We zien heel mooie dorpjes, oude kerken en regelmatig schitterende vergezichten. Ondaks her niet zo geweldige weer is het genieten om hier te zijn. We stoppen voor inkopen in Montmagny bij een IGA. Er loopt een jonge man rond de wagen en hij vraagt hoe we zo hier komen uitNederland. Afrekenen alstublieft zegt hij. Hij was vorig jaar een paar weken in Nederland en die kreet had hij onthouden. Ik ben de enige hier die Nederlands spreekt zegt hij. Wevullen de watertank in Kamouraska. We stoppen aan de rivier, nou het is hier ongeveer 10 km breed, er ligt een eiland ruim 1 km uit de kust en je kunt er naartoe Wadlopen. Een stel is net terug en zijn bezig hun bemodderde laarzen voor schoenen te wisselen. We stoppen naast hen, aan het begin van het dorpje staat een bord dat recreatievoertuigen niet mogen parkeren met een boete van $ 100,-. Nou we zien wel voor een kwartier. Even kijken en we vullen tegelijk de watertank. We rijden naar Riviere du Loupe en staan even na 4 uur bij de walmart, er staan nog 3 andere campers. Het is een rustige plaats. We vonden vandaag geen idillische plek bij het water.
Zaterdag 6 juni. Zon, ca 18° veel wind. Vaarwel Quebec
We vertrekken uit Riviere Du Loupe en nemen zo snel mogelijk een binnenweg. Na een tijdje rijden we langs de Saint John Rivier in New Brunswick. Na zo'n 200 km eindigen we in Grand Falls, bij een Walmart. Fijn vanwege de wifi, rustig ook, we staan er met 5 campers maar niet de mooiste plek natuurlijk.
Zondag 7 Juli, Woodstock. Goeiemorgen uit Groningen, klok bij de bibliotheek.
Vanmorgen zagen we de kleinkinderen in Singapore op de Ipad, even facetimen, geweldig dat dit kan. Nog maar 10 jaar geleden was zoiets volslagen onmogelijk. We gaan verder langs de Saint John Rivier richting Hartland. Na ca 35 km zien we een plekje aan een meer met een bord erbij, strand, recreatie, camping. We draaien er op en staan op een feeeriek plekje aan een meer. Even verder zitten kinderen in het water, de zon schijnt strak, het is even boven de 20°. De stoelen buiten en we drinken koffie. Er stopt een pickup en er komt een man uit. O zeg ik, we hebben bezoek. Goodmorning, nou goeienmorgen kan ook zegt de man. Het is een geemigreerde Nederlander uit Groningen. Hij is hier in 1988 gekomen. Een vriend van hem ging hem voor in 1980. Hij heeft geboerd en is nu vrachtrijder met een eigen truck. Hij is 3 jaar geleden failliet gegaan ,et dank aan 2 Nederlandse chauffeurs die hem redelijk hebben opgelicht. Goed, we kletsen 2 uur, hij is nu 61 en moet nog 4 jaar werken voordat hij van z'n schulden af is. Zo kan het ook, niet alle emigranten worden rijk of komen maar in goeden doen. Toch is hij hier wel gelukkig zegt hij en met hulp van oa een goede raadsman komt alles weer op z'n pootjes terecht. Tegen 1 uur rijden we verder. We lunchen rond 2 uur in Bath en rijden nog door tot Hartland. We rijden zo op een leuke plek naast de bibliotheek, stoeltjes buiten in het park, strakke zon en aan de rivier bij de langste covered bridge ter wereld, 391 meter lang, 7 pijlers en 10 meter boven de rivier. We drinken wat, lopen door het dorpje en de klok van de bibliotheek slaat elk uur. We praten met een stel uit het dorp. Zie je die kapotte plaken daar aan de brug vraagt de man. Daar zat het kruiende ijs tegenaan vorig voorjaar. Zo dat is 8à10 meter boven de waterspiegel. Ja zegt hij en die korte brug waar je net overheen bent gekomen? Dat is een zware stalen brug met twee langsleggers van meer dan een meter hoog, hoog boven de zijrivier. Die brug zit ook bijna 10 meter boven het water zegt hij en die was vorig jaar compleet van de fundatie afgedrukt door het kruiende ijs. De klok bij de bibliotheek. Ja die klok slaat dag en nacht. Hm, niet zo fijn. We hebben lekker gezeten en vertrekken weer om 6 uur. We rijden naar Woodstock, het is kwart voor 7 en we staan bij een Canadian Tire. Een stuk rustiger dan bij de Walmart maar lang niet zo mooi als in Hartland. Morgen weer een stuk.
Maandag 8 juni regenachtig en koud, ca 13°
Bevers, visarenden, bijl en een campingeigenaar uit Engeland.
Het is koud en onaantrekkelijk weer vandaag. Het was lawaaiig ook afgelopen nacht. Een of andere sukkel stond een poosje naast ons, zo rond 2 uur vannacht met de radio hard aan. Nou ja dat moet je ook af en toe meemaken dan waardeer je de goede dingen meer. We gaan weer een stukje richting Prins Edwards Eiland. We zien regelmatig beverburchten. Dat is hier een veel voorkomend dier. Soms zie je tienallen, een keer hebben we meer dan een uur geteld en kwamen we op meer dan 500 burchten. De afgelopen dagen zien we ook weer nesten van de visarend. Die bouwt ze graag zoals een ooievaar. Op een paal langs de weg of zo. De laatste dagen zien we ze ook af en toe. Het zijn mooie grote gespikkelde vogels, wegen tot 4 kilo en jagen spectaculair. Ze schijnen onder water te duiken om de vis te pakken en er dan mee weg te vliegen. Goed, het is koud en onaantrekkelijk weer. We rijden langs deSt John river en komen in Mactaquac. In dat plaatsje staat de grootste bijl. De grootste kreeft hadden we al gezien maar hier staat een tomahawk van meer dan 10 meter. We zoeken een camping voor Waterborough maar de coordinaten zijn verkeerd aangegeven. 3 km verder zien we een andere camping, nou ook goed maar die is dicht tot 15 juni. Nou dan gaan we nog een stukje, 20 km verder is er weer een. Maar nee hoor, na een minuutje zien we de Mowhawk camping. Dat is die we zochten. We zoeken een plekje want het kantoortje is gesloten. Om 6 uur ga ik inschrijven en de mevrouw had de nummerplaat al herkent. Ze heeft de camping nu 13 jaar vertelt ze, ze komt uit de buurt van Londen, vlakbij Heatrow. Een grotere tegenstelling is bijna niet denkbaar. De drukte en hectiek daar met alle vastgoed tegen duizelingwekkend hoge prijzen. Hier koop je een leuk huis voor $ 75000,-
Dinsdag 9 juni, Summerside Prince Edwards Island. Zwaar bewolkt, in de ochtend een spatje, ca 20°
We vervolgen onze weg vanmorgen, eerst richting Moncton. We rijden langs de stad. We waren hier 6 jaar geleden een paar dagen. Even voor de stad tanken en wel, misschien hebben ze ook propaan. Dat is hier wat meer zoeken dan in de VS. Er zit een caravan dealer dus daar even gevraagd. Nee maar een paar kilometer verder. Goed, we gaan verder en ja hoor, van 9-12 en van 1-5. Het is 2 minuten voor 12 dus de mensen zijn al weg, na 1 uur dus. Is er nog een ander richting Moncton? Jawel hoor, 20 km verder zit een hardware en home improvement. Die heeft ook gas. Wij er heen en ja hoor de flessen zitten weer vol. Waarschijnlijk de laatste keer voor deze reis. Onderweg zien we een paar maal een visarend en tweemaal een dood stekelvarken langs de weg. Het zijn avond en nachtdieren, je ziet ze nooit behalve doodgereden. We rijden naar Prince Edwards Island via een ruim 11 km lange brug gebouwd door Ballast Nedam tussen 1994 en 1997. Het is een tolbrug maar je betaalt pas als je het eiland verlaat. Je kunt ook met de veerboot maar daar betaal je ook voor de brug. We worden goed maar niet enthousiast geholpen bij het welkom centrum maar we nemen een boel info mee en een redelijk gedetailleerde kaart. We kijken naar wat plekjes om te staan en rijden naar een vuurtoren. Een stukje ervoor staat er strand aangegeven. We nemen die weg maar na 300 m wordt het onverhard. We stoppen en een mevrouw die in haar tuin bezig is komt naar ons toe. Ze heeft een hele bos paardebloemen in haar hand. We vertellen haar dat wij die al meer dan 2 maanden zien, we reizen met de paardebloemen naar het noorden. Ze vertelt dat de natuur een maand later is dan normaal. Ja zeg ik en het provinciaal park is nog dicht. Nou zegt ze dat is ivm het late voorjaar. Ze wijst ons hoe richting strand te rijden maar dat us niks, we rijden verder richting vuurtoren. Helaas, het gaat hard waaien en je staat daar hoog boven zee vol in de wind. We zoeken nog wat verder maar het wordt niks. We gaan naar de lokale walmart en we zoeken een beetje beschutting. We eten vanavond fiddlehead greens. Dat zijn een soort spruiten van een varensoort. Het ziet er uit als platte rolletjes. De smaak is ok, zoals groene asperges. Niks mis mee maar als we ze nogeens willen eten zullen we wel noordelijker moeten want hier is de natuur net te ver.