Great Ocean road, Thwelve Apostles

27-3 Winchelsea.
Gisteravond hebben we bij een lokaal restaurant gegeten. Niet echt bijzonder helaas. Soms tref je het en soms is het iets minder. Hoewel, de toetjes waren erg lekker en dat is ook plezierig! Vanmorgen in Ballarat eerst naar de supermarkt. Daarna gedeeltelijk via secundaire wegen naar Torquay. Dat ligt aan de kust en de bedoeling was op de Great Ocean Highway te volgen. Was de bedoeling..het begon te stormen en we kregen een hele vette bui regen. We besloten even van de kust af een plekje te zoeken. Voor morgen wordt beter weer opgegeven. We waren vroeg op de plaats van bestemming, Winchelsea, het dorp is niet veel maar de camperplaats is prima. Tegen half vier wordt het droog en we zien de zon weer. Morgen toch maar de Great Ocean Highway volgen!

28-3 Hordern Vale, Aire river west campground. Koala's en de familie Lascaris.
De plek van afgelopen nacht was prima, lekker rustig en erg, nee heel erg donker. Er lagen rails en vanmorgen tegen kwart over zeven kwam er een trein langs. Netjes! We vertrokken richting Lorne om daar de Great Ocean Road op te gaan, die willen we voorlopig volgen. Lorne is een druk toeristisch plaatsje met mooie stranden en grote golven dus een prachtplek om te surfen. We stopten er rond half tien en zagen een schoolklas die surf les kreeg, dat is weer eens iets anders als gym. Het was druk met toeristen en met kaketoes. Een stuk verder, de kustweg is echt prachtig! Schitterend uitzicht, heel veel plekjes om te stoppen en de weg is vrij smal zodat hij bepaald niet uitnodigt om snel te rijden. Een stuk verder zagen we opeens een Europese camper staan, een Hymer met een Nederlandse nummerplaat. Nou toch even stoppen en een praatje maken. Het waren Thea en Gerard Lascaris uit Oosterwolde. Die mensen zijn echt wereldreizigers! Ze waren al een jaar door Zuid en Noord Amerika getrokken, begonnen in Montevideo, via Vuurland naar Alaska en geëindigd in Halifax. Ze waren ook over land naar Singapore gereisd, via Iran, Pakistan, India, Vietnam, Thailand en Maleisië. En nu waren ze een half jaar geleden begonnen in Nieuw Zeeland en waren sinds twee weken in Australië, eigenlijk net gestart in Melbourne. Voorlopig was het plan om een jaar hier rond te trekken. Goed we gaan verder, lunchen ergens en rijden door het Otway nat park. We stoppen op een plekje dat men Koala lookout noemt en ja hoor, er zit er eentje, heel hoog in de boom te pitten. We zoeken nog een poosje maar dat is het wel. We rijden naar een bush camping in het park, eentje waarvan mensen aangeven er regelmatig koala's te zien en soms ook Kangaroos. Erica vind de eerste en uiteindelijk spotten we er vijf! Echt toppie en eentje op minder dan 3 meter! De camping is een beetje vreemd, je moet telefonisch boeken maar je hebt hier geen dekking dus geen idee hoe we dat moeten doen. We blijven maar gewoon en zien wel wat er van komt. We hadden weer een mooie dag!

29-3 Warrnambool, holliday village.
Vanmorgen na het ontbijt zijn we nog even naar de koala's gaan kijken maar we konden er maar eentje vinden. De rest had ergens een andere eucaliptusboom gezocht met meer verse blaadjes. We reden vandaag de rest maar veruit het mooiste gedeelte van de Great Ocean road, de kust is hier zandsteen, op veel plaatsen tot 80 m hoog direct aan zee. De kustlijn is ontzettend grillig, de branding hoog, ergens tussen de vijf en tien meter en omdat de wind vandaag aflandig was krijgen die grote golven voor het strand zo'n mooie windvaan aan de bovenkant. Er is veel voor de toerist gedaan. Er zijn heel veel plaatsen om te parkeren, paden en trappen aangelegd en elke sloep die hier de laatste vierhonderd jaar is vergaan heeft een gedenkbord met daarop alle bijzonderheden. Maar vooral: het is echt prachtig, van de beroemde "twaalf apostelen" tot elke andere natuurlijke brug of grillig uitgesleten rots vlak voor de kust. We zijn er bijna de hele dag mee bezig, een stukje rijden, parkeerplaats op, stukje lopen, wat filmen en fotograferen, genieten van het uitzicht en weer een stukje verder. Het is niet echt warm. Maar ha, aan de overkant ligt Antarctica, weliswaar 3800 km ver weg maar toch. Later op de middag begint het weer erg hard te waaien en hebben we een paar uur regen. We zoeken een camping op, dat is wel weer een keer lekker, aan de stroom en de airco op verwarmen want de temperatuur is ook gezakt tot een graad of 16 en de isolatie, nou de campers hier hebben dat niet. Arnold en Erica hebben er weer een camperprobleem bij. Hun airco maakt kortsluiting en hem gebruiken voor verwarming lukt dus niet. Nog even de kap eraf gehaald maar als je er spanning op zet komen de vonken er uit en slaat de zekering door. Dus weer naar Britz gebeld en de belofte gekregen dat ze morgenvroeg hier een bedrijf hebben dat het kan repareren. Wordt vervolgd!
Overigens, het weer bij ons heeft niets met de orkaan Debbie te maken die gistermorgen aan land kwam in Queensland. Van hieruit is de kortste weg daarheen: 2170 km. Zo, morgen weer een dag.