Einde van de reis, weer veilig thuis
Door: webmaster
Blijf op de hoogte en volg Jannie en Arie
01 November 2009 | Nederland, Alblasserdam
Datum Zaterdag 24 oktober Plaats Silver Beach, Virginia
Het weer Half bewolkt. Ca 22 graden en een beetje drukkend
Gisteren zijn we van de Outer Banks naar Coinjock gereden. Eerst nog een wild refugee in geweest. Dat een gebied waar wild in enigermate, of helemaal, beschermd wordt. We zagen een otterfamilie, 4 stuks hun capriolen doen in het water. Ook verschillende schildpadden, de grootste met een schild van ca 60 cm. Als het zeeniveau een beetje stijgt krijgen ze daar echt een probleem. Het was prachtig rustig weer maar de weg lag op een gegeven moment een stukje onder water, door het smalle duintje gedrongen. De camping ligt daar geweldig maar is echt een ramp. Niet gedouched, zo’n rommeltje. Vandaag over de Chesa Peak brug gereden. Dat is een combinatie van bruggen en 2 tunnels, bij elkaar 21 mijl ofwel bijna 34 km lang. Indrukwekkend mooi, je rijd gewoon over zee, je ziet de kant niet meer en de brug looopt maar door… Ook hier in Viriginia een scheren en wadden kust. Het blijft prahtig, veel mooier als we verwacht hadden. We zien tientallen reigers, blauwe, kleine en grote witte. We zien honderden pelikanen en erg veel aalsgolvers. We denken hier ook naar een camping te gaan, we willen de laatste dagen niet meer zoeken, maar die is vrijwel vol en vraagt voor een simpel plaatsje 54 dollar. Dat vinden we wel erg duur, het komt omdat ze Haloween weekend hebben en daardoor zijn de prijzen bijna verdubbeld. We rijden wat verder en gaan een zijweg op. Na ca 20 km zijn we aan de Chesapeak bay maar er is daar geen camping. We vragen aan een mevrouw of we ergens kunnen staan en kletsen een poos. Ze komen uit Wilmington en zijn hier in hun buitenhuis. Nee er is geen camping, zouden we ergens kunnen staan dan? Nou dat weten ze ook niet maar vlakbij is een YMCA terrein en dat was jaren geleden een camping. We gaan daar vragen en staan nu op het parkeerterrein, erg rustig, een prima plek. We hebben nog internet ook, gewoon prima ontvangst, geweldige club de YMCA.Morgen verder
Datum Zondag 25 oktober Plaats Chinoteaque
Het weer Fris maar droog en tegen het eind van de dag een beetje zon
Het heeft afgelopen nacht gehoosd van de regen maar vanmorgen zag het er niet slecht uit. We vertrekken van Silver Beach, eerst even gedag gezegd en nogeens bedankt voor het gratis staan. Onderweg naar Chinoteaque zien we een vlooienmarkt. We kijken er eens rond maar dit is echte armoede, allerhande tweedehands rommeltjes te koop en mensen waar de misere vanaf straalt. Het doet ons denken aan de markten in Mosambique, zij het dat hier iedereen wel met de auto komt.. Het Chinoteaque National Wildlife Refuge is deel van het waddengebied, het heeft veel weg van de Camarque in Zuid Frankrijk. Ook hier lopen half wilde paarden en het wordt bevolkt door honderdduizenden watervogels. Voor het dorp is een “test range”van de NASA. In juni 1945 zijn ze hier begonnen met het expirimenteren met raketten. Testen doen ze hier nog, maar nu meer expirimentele vliegtuigen en dergelijke. De tentoonstelling stelt niet veel voor. Het natuurgebied is prachtig, we zien erg veel vogels. Er zitten ook herten. Een soort komt hier niet van nature voor en daar mag op gejaagd worden. Vandaag zijn er een stel de boel aan het verkennen en maandag tm woensdag mag er gejaagd worden, geloof het of niet, met pijl en boog. Vanavond in donker zagen we zo’n hert bij de camping, ik hoop dat ze hem niet vinden de komende dagen.
Datum Zaterdag 31 oktober Plaats Alblasserdam
Het weer Wel goed…………………..
Weer thuis… De laatste paar dagen was er geen puf om het dagboek bij te houden. Na Silver Beach zijn we naar Chinotoque gegaan, ook een prachtig gebied met veel vogels en wilde paarden. Ook hier weer het land net boven het water, heerlijk fris bij de oceaan. Er is ook een testbasis van de NASA, daar zijn ze in juni 1945 begonnen met testen van raketten. Nu nog is men daar druk met testen, nu meer met onbemande vliegtuigen voor defensie. We hebben het museum erbij bezocht, wel aardig maar niet de moeite voor een grote omweg. De laatste 2 nachten hebben we op een KOA camping gestaan, erg duur maar wel met goede voorzieningen. Helaas hoosde het de hele dag van de regen terwijl we het plan hadden daar zo veel mogelijk schoon te maken, te wassen en dergelijke. Het meest. e is wel gelukjt dankzij de goede wasdrogers daar. Woensdag klaarde het weer op en op een parkeerplaats hebben we de kletsnatte luifel uitgedraaid en laten drogen. Vervolgens zijn we gaan kijken bij een camperhandel. Ze hadden niet veel tweedehands staan maar wel een aantal nieuwe campers. De prijzen daar zijn minder dan de helft vergeleken met Nederland. Daarbij gaat het daar niet goed met de verkoop en geven ze ook nogeens 20% korting. Voor zo’n 60.000 euro koop je daar een camper van ruim 9 meter met alles erop en er aan. Donderdagmorgen de camper bij de haven afgeleverd. Je moet dan een escort service in de hand nemen omdat ze geen mensen willen hebben die allerhande vragen hebben. We wearen met 3 campers en iedere camper heeft dan zijn eigen escort man of vrouw, een dure en onzinnige eis maar zonder dat kom je het haventerrein niet op. Eerst naar de expediteur, even binnen en $225 betalen en vervolgens naar de haven. Hier weer $10 betalen voor de toegang, vervoilgens naar de douane, dat ging vlot, nette en vlotte ambtenaren, beter dan in Mei, toen waren ze nors, kotaf en lieten ze je wachten. Vervolgens naar de verladers, er lopen daar 5 mensen in het kantoor en degene die niet kan typen zit achter de computer. Het duurt ca 3 kwartier eer de 3 formulieren zijn ingevuld, dan naar de kade, daar moeten we wachten op de man die de zaak inspecteert en de campers echt aanneemt. Die komt niet en na 20 minuten pakt Kurt Muller, dat is de man die ons helpt en ook escort is, zijn mobiel en belt naar kantoor. Er komt iemand die gewoon niet aanspreekbaar is, volledig onder de stress en kortaf. Als hij iets zegt is het snauwen. Hij meet alle wagen precies na(niets mis mee) en wil weten of we gasflesen aan boord hebben. Nou nee natuurlijk, de gaskast open en hij ziet niets. Hij gromt wat. Nou ik ga hem niet vertellen dat we een gastank ingebouwd hebben. Die is weliswaar echt leeg, we hebben de laatste dag op benzine gekookt, maar zo een eikel moet het zelf maar bekijken. De sleutels moeten op de bestuurdersstoel blijven, wel eng maar het moet maar. Terug in het hotel betalen we Kurt Muller, ook $150 en hij brengt ons naar het vliegveld, samen met andere Nederlanders uit Hoorn, zij starten een week eerder als wij en we gaan gelijk terug. Helaas kunnen we onze bagage niet in een kluis stoppen, die zijn na 9/11 gesloten. We zijn dus gedwongen de rest van de dag op het vliegveld te hangen. We eten wat, drinken wat en praten met het andere stel over de reis, hun reis, de Amerikanen, de Canadezen etc. de terugreis gaat goed op tijd, in Engeland moeten we opnieuw door security en Jannie haar handbagage wordt eruit gepikt, alles eruit, elk dingetje open en onderzocht(ze zou nog geen vlo hebben kunnen smokkelen en na een halgf uur mag ze alles weer inpakken. W e zijn om 2 uur op Schiphol, vergezeld door uiteraard een nheleboel andere passagiers en ca 20 Engelse meiden die een vrijgezellen party hebben in Amsterdam. Gelukkig haalt Maarten ons af en zo komen we vlot thuis, einde van deze reis. We hebben erg veel aardige en vriendelijke mensen ontmoet, prachtige dingen gezien en erg mooie momenten gehad. We hebben bijna 25000 km afgelegd, soms peentjes gezwetenomdat er wat met de wagen was maar uieindelijk weer goed in Baltimore terug gekomen. Kortom een reis om nooit te vergeten, daarbij hebben we het gevoel dat het nog niet klaar is voor ons, daar aan de overkant vande oceaan………………………………………
Eind goed maar nu alles nog veel beter... Vanavond om 10 minuten voor 9 is onze tweede kleindochter geboren.
Ze heet Stella Elise, weegt bijna 8 pond en is 51,5 cm lang. Het is de meest bijzondere baby, want het is onze kleindochter.
Het weer Half bewolkt. Ca 22 graden en een beetje drukkend
Gisteren zijn we van de Outer Banks naar Coinjock gereden. Eerst nog een wild refugee in geweest. Dat een gebied waar wild in enigermate, of helemaal, beschermd wordt. We zagen een otterfamilie, 4 stuks hun capriolen doen in het water. Ook verschillende schildpadden, de grootste met een schild van ca 60 cm. Als het zeeniveau een beetje stijgt krijgen ze daar echt een probleem. Het was prachtig rustig weer maar de weg lag op een gegeven moment een stukje onder water, door het smalle duintje gedrongen. De camping ligt daar geweldig maar is echt een ramp. Niet gedouched, zo’n rommeltje. Vandaag over de Chesa Peak brug gereden. Dat is een combinatie van bruggen en 2 tunnels, bij elkaar 21 mijl ofwel bijna 34 km lang. Indrukwekkend mooi, je rijd gewoon over zee, je ziet de kant niet meer en de brug looopt maar door… Ook hier in Viriginia een scheren en wadden kust. Het blijft prahtig, veel mooier als we verwacht hadden. We zien tientallen reigers, blauwe, kleine en grote witte. We zien honderden pelikanen en erg veel aalsgolvers. We denken hier ook naar een camping te gaan, we willen de laatste dagen niet meer zoeken, maar die is vrijwel vol en vraagt voor een simpel plaatsje 54 dollar. Dat vinden we wel erg duur, het komt omdat ze Haloween weekend hebben en daardoor zijn de prijzen bijna verdubbeld. We rijden wat verder en gaan een zijweg op. Na ca 20 km zijn we aan de Chesapeak bay maar er is daar geen camping. We vragen aan een mevrouw of we ergens kunnen staan en kletsen een poos. Ze komen uit Wilmington en zijn hier in hun buitenhuis. Nee er is geen camping, zouden we ergens kunnen staan dan? Nou dat weten ze ook niet maar vlakbij is een YMCA terrein en dat was jaren geleden een camping. We gaan daar vragen en staan nu op het parkeerterrein, erg rustig, een prima plek. We hebben nog internet ook, gewoon prima ontvangst, geweldige club de YMCA.Morgen verder
Datum Zondag 25 oktober Plaats Chinoteaque
Het weer Fris maar droog en tegen het eind van de dag een beetje zon
Het heeft afgelopen nacht gehoosd van de regen maar vanmorgen zag het er niet slecht uit. We vertrekken van Silver Beach, eerst even gedag gezegd en nogeens bedankt voor het gratis staan. Onderweg naar Chinoteaque zien we een vlooienmarkt. We kijken er eens rond maar dit is echte armoede, allerhande tweedehands rommeltjes te koop en mensen waar de misere vanaf straalt. Het doet ons denken aan de markten in Mosambique, zij het dat hier iedereen wel met de auto komt.. Het Chinoteaque National Wildlife Refuge is deel van het waddengebied, het heeft veel weg van de Camarque in Zuid Frankrijk. Ook hier lopen half wilde paarden en het wordt bevolkt door honderdduizenden watervogels. Voor het dorp is een “test range”van de NASA. In juni 1945 zijn ze hier begonnen met het expirimenteren met raketten. Testen doen ze hier nog, maar nu meer expirimentele vliegtuigen en dergelijke. De tentoonstelling stelt niet veel voor. Het natuurgebied is prachtig, we zien erg veel vogels. Er zitten ook herten. Een soort komt hier niet van nature voor en daar mag op gejaagd worden. Vandaag zijn er een stel de boel aan het verkennen en maandag tm woensdag mag er gejaagd worden, geloof het of niet, met pijl en boog. Vanavond in donker zagen we zo’n hert bij de camping, ik hoop dat ze hem niet vinden de komende dagen.
Datum Zaterdag 31 oktober Plaats Alblasserdam
Het weer Wel goed…………………..
Weer thuis… De laatste paar dagen was er geen puf om het dagboek bij te houden. Na Silver Beach zijn we naar Chinotoque gegaan, ook een prachtig gebied met veel vogels en wilde paarden. Ook hier weer het land net boven het water, heerlijk fris bij de oceaan. Er is ook een testbasis van de NASA, daar zijn ze in juni 1945 begonnen met testen van raketten. Nu nog is men daar druk met testen, nu meer met onbemande vliegtuigen voor defensie. We hebben het museum erbij bezocht, wel aardig maar niet de moeite voor een grote omweg. De laatste 2 nachten hebben we op een KOA camping gestaan, erg duur maar wel met goede voorzieningen. Helaas hoosde het de hele dag van de regen terwijl we het plan hadden daar zo veel mogelijk schoon te maken, te wassen en dergelijke. Het meest. e is wel gelukjt dankzij de goede wasdrogers daar. Woensdag klaarde het weer op en op een parkeerplaats hebben we de kletsnatte luifel uitgedraaid en laten drogen. Vervolgens zijn we gaan kijken bij een camperhandel. Ze hadden niet veel tweedehands staan maar wel een aantal nieuwe campers. De prijzen daar zijn minder dan de helft vergeleken met Nederland. Daarbij gaat het daar niet goed met de verkoop en geven ze ook nogeens 20% korting. Voor zo’n 60.000 euro koop je daar een camper van ruim 9 meter met alles erop en er aan. Donderdagmorgen de camper bij de haven afgeleverd. Je moet dan een escort service in de hand nemen omdat ze geen mensen willen hebben die allerhande vragen hebben. We wearen met 3 campers en iedere camper heeft dan zijn eigen escort man of vrouw, een dure en onzinnige eis maar zonder dat kom je het haventerrein niet op. Eerst naar de expediteur, even binnen en $225 betalen en vervolgens naar de haven. Hier weer $10 betalen voor de toegang, vervoilgens naar de douane, dat ging vlot, nette en vlotte ambtenaren, beter dan in Mei, toen waren ze nors, kotaf en lieten ze je wachten. Vervolgens naar de verladers, er lopen daar 5 mensen in het kantoor en degene die niet kan typen zit achter de computer. Het duurt ca 3 kwartier eer de 3 formulieren zijn ingevuld, dan naar de kade, daar moeten we wachten op de man die de zaak inspecteert en de campers echt aanneemt. Die komt niet en na 20 minuten pakt Kurt Muller, dat is de man die ons helpt en ook escort is, zijn mobiel en belt naar kantoor. Er komt iemand die gewoon niet aanspreekbaar is, volledig onder de stress en kortaf. Als hij iets zegt is het snauwen. Hij meet alle wagen precies na(niets mis mee) en wil weten of we gasflesen aan boord hebben. Nou nee natuurlijk, de gaskast open en hij ziet niets. Hij gromt wat. Nou ik ga hem niet vertellen dat we een gastank ingebouwd hebben. Die is weliswaar echt leeg, we hebben de laatste dag op benzine gekookt, maar zo een eikel moet het zelf maar bekijken. De sleutels moeten op de bestuurdersstoel blijven, wel eng maar het moet maar. Terug in het hotel betalen we Kurt Muller, ook $150 en hij brengt ons naar het vliegveld, samen met andere Nederlanders uit Hoorn, zij starten een week eerder als wij en we gaan gelijk terug. Helaas kunnen we onze bagage niet in een kluis stoppen, die zijn na 9/11 gesloten. We zijn dus gedwongen de rest van de dag op het vliegveld te hangen. We eten wat, drinken wat en praten met het andere stel over de reis, hun reis, de Amerikanen, de Canadezen etc. de terugreis gaat goed op tijd, in Engeland moeten we opnieuw door security en Jannie haar handbagage wordt eruit gepikt, alles eruit, elk dingetje open en onderzocht(ze zou nog geen vlo hebben kunnen smokkelen en na een halgf uur mag ze alles weer inpakken. W e zijn om 2 uur op Schiphol, vergezeld door uiteraard een nheleboel andere passagiers en ca 20 Engelse meiden die een vrijgezellen party hebben in Amsterdam. Gelukkig haalt Maarten ons af en zo komen we vlot thuis, einde van deze reis. We hebben erg veel aardige en vriendelijke mensen ontmoet, prachtige dingen gezien en erg mooie momenten gehad. We hebben bijna 25000 km afgelegd, soms peentjes gezwetenomdat er wat met de wagen was maar uieindelijk weer goed in Baltimore terug gekomen. Kortom een reis om nooit te vergeten, daarbij hebben we het gevoel dat het nog niet klaar is voor ons, daar aan de overkant vande oceaan………………………………………
Eind goed maar nu alles nog veel beter... Vanavond om 10 minuten voor 9 is onze tweede kleindochter geboren.
Ze heet Stella Elise, weegt bijna 8 pond en is 51,5 cm lang. Het is de meest bijzondere baby, want het is onze kleindochter.
-
01 November 2009 - 01:52
Gladys:
Gefeliciterrd met de nieuwe kleindochter. Leuk dat ze even wachten tot jullie weer thuis waren. -
01 November 2009 - 08:26
Joke De Gier:
Welkom thuis, en gefeliciteerd met jullie kleindochtewr wat een rijkdom.Wij zijn een paar dagen thuis,wel wennen in je hoofd was je alleen maar bezig met reizen.Maar een warm onthaal van onze kleinkinderen is heerlijk. -
01 November 2009 - 10:44
Monica En Vincent:
Fijn dat jullie weer heelhuids thuis zijn! En van harte gefeliciteerd met jullie kleindochter!!! -
01 November 2009 - 12:20
Henk En Claudia:
What are the odds? Thuis komen en jullie kleindochter verwelkomen. Gefeliciteerd en natuurlijk ook voor de trotse ouders.
Welkom thuis en veel succes met "in het (andere) ritme" komen.
Groetjes
p.s. in het ritme komen is ons nog steeds niet gelukt ;-) -
01 November 2009 - 15:29
Arnold En Erica:
Van harte gefeliciteerd met jullie kleindochter,een mooier thuiskomst hadden jullie niet kunnen wensen
Tot horens groetjes Arnold. -
01 November 2009 - 18:05
Thea De Jong:
Hoi,
Ten eerste natuurlijk welkom thuis en gefeliciteerd met de nieuwe kleindochter.
Bedankt dat ik op deze manier een beetje heb kunnen meegenieten van jullie reis. Wat hebben jullie veel gezien!
groeten Thea (en Herman) de Jong -
02 November 2009 - 23:11
Dorry Em Jacques:
Wat een tijd hebben jullie gehad zeg ! Kom je nooit meer over uitverteld.En een kleintje in de familie erbij. Gefeliciteerd! -
03 November 2009 - 16:48
Je Zus Janny:
Van harte gefeliciteerd!
met de geborte van Stella Elise,een prachtige naam,en we hebben genoten van jullie reis verhalen -
06 November 2009 - 17:56
Janengerdadegraaf:
wat een thuiskomst!! jullie hadden er al zo naar uitgekeken.he arie ,je hebt in april alle foto.s en films wel klaar he?we zijn heel benieuwd.en/ tis zeker een plaatje he ?kan niet anders met zulke knappe grootouders.en?bevalt het thuis zijn een beetje?zoniet wij gaan naar marokko! kom ons opzoeken.kus uit spanje. -
13 November 2009 - 14:49
Janengerdadegraaf:
www.camperparkcostablanca alfaz del pi gps data n38.35,02 w0.04,53 camino del alguers 79
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
