Utah, Mormonen en een prachtig landschap

Foto's op Picassa:
http://picasaweb.google.com/jannieenarie/0914#

Datum Maandag 7 september Plaats Huntsville, Utah
Het weer Zon en warm tot heet
We zijn in Utah. Gisteren hadden we geen fijne camping. Hij was erg duur, had niet van die goede voorzieningen en het was bijna de hele nacht lawaaiiig omdat een grote familie Mexicanen labourday wilde vieren. Ja, vandaag was het Labourday, dit laatste lange weekend is voor veel Amerikanen het afscheid van de zomer. De steden zijn leeg, de meesete winkels dicht en alle parken en campings vol. Zo ook de camping waar we nu staan. Hij was afgelopen nacht helemaal vol maar nu nog maar 20% bezet. Iedereen is naar huis en moet morgen weer werken. We staan nu op een fantastische plek, een stukje boven een (stuw) meer. De camping is deel van eenn Natinal recreational area, een gebied special voor recreatie dus. Het is wel wat primitief maar dat is niet erg. De omgeving is netjes en schoon, er is drinkwater en we kunnen afval kwijt, prima geregeld dus. We zijn vandaag weer hoog door de bergen gereden en zijn nu weer aan de westzijde van de Rocky’s. Vanmiddag waren we een poosje in Ogden, een leuk plaatsje met een mooie hoofdstraat met oude huizen, nu bijna allemaal boetiek, galery, antiekwinkel of restaurant. Maar goed, er stonden nog wat vervallen gebouwen bij maar de meeste waren netjes opgeknapt; leuk stadje.
Utah lijkt veel welvarender dan Wyoming of Montana, je ziet erg veel echt dure en mooie grote huizen, weinig vervallen boel en de prijzen zijn ook hoger. De mormonen hebben blijkbaar eenlevenswijze die economische vooruitgang niet in de weg staat.


Datum Woensdag 9 september Plaats Salt Lake City
Het weer Warm zonnig en droog
Gisteren zijn we naar Antilope Island gereden, dat is een eiland in het grote zoutmeer waar Salt Lake City aan ligt. Het is zo grot als Ameland; het is een state park en er leven Bisons, Pronghorn antilopes en Big Horn schapen. Verder klein wild en veel watervogels. Er staan erg weinig bomen op het eiland en het is bergachtig. We hebben verschillende kuddes bisons gezien en behoorlijk wat Prong Horn Antilopes. Op het eiland is een camping, daar heb je een plekje van ca 4200 vierkante meter met prachtig uitzicht over zee. Kosten 4 dollar per nacht naast de entre van 9 dollar. Het water is bijna zo zout als de dode zee, je blijft er dus in drijven. Op het eiland is ook nog een oude boerderij die in de 19e eeuw werd gedreven door de mormoonse kerk en het verdiende geld werd gebruikt om mormonen elders uit Amerika of daarbuiten naar Utah te laten emigreren. Nu is een en ander te bezichtigen. Vanmorgen zijn we naar Salt Lake City gegaan. We zijn naar het centrum gereden en hebben gebouwen van de mormoonse kerk bezocht en gekeken in het familie centrum. Je kunt daar in een groot archief zoeken naar de namen van familie en voorouders. Omdat we er voor het eerst waren werden we geholpen door een Nederlandse mevrouw die hier al 30 jaar woont en werkt. Darna hebben we het kerkelijke centrum bekeken. We vonden het heel erg afgekeken van het Vaticaan, de gebouwen, de opzet etc. We werden rondgeleid door 2 meisjes die hier anderhalf jaar vrijwillig werken. In het centrum staat ook de belangrijkste tempel van de mormonen. Je mag daar als buitenstaander niet in en mormonen alleen onder bepaalde voorwaarden. Het complex was mooi gebouwd maar rijk en protserig. Direkt erbuiten zaten mensen te bedelen, een behoorlijke tegenstelling. Het belangrijkste gebouw stond volgens mij net buiten dit centrum, een bankgebouw…



Datum Vrijdag 11 september Plaats Ashley Nationaal Forest
Het weer Strakke zon en steeds erg warm in de middag
We zijn in Ashley Nationaal Park aangekomen en staan op een natuurcamping, 2800 meter boven de zeespiegel en ruim een mijl van de weg af. We stonden aan de weg vanmiddag en ik wilde er niet in, hij loopt stijl omhoog en is onverhard. Maar op het moment dat we ervoor stonden kwam er iemand op een quad naar beneden en kon ik hem vragen hoe de weg was. Wel zij hij, ik ben naar boven gereden met een grote fifth weehler en dat ging prima en daar komt iemand aan die gaat ook naar boven. Goed we zijn er achteraan gereden en het ging inderdaad prima als je maar niemand tegen komt. We staan in een bos waar 80% van de Lodgepole dennen kapot zijn en hier zijn ze ook omgezaagd. Het Nationaal Forest heeft hier besloten aan herbeplanting en bestrijding te doen.
Gsteren zijn we van Salt Lake city weggegaan maar hebben eerst olie laten verversen. Er komen toch zoveel kilometers op de teller dat het moet gebeuren tijdens de reis en dan is een grote stad een goede optie. Dat ginghier ook op. Na de vraag of ze olie konden verversen en we vertelden welke olie er in moet volgens Fiat bleken ze die niet te hebben maar dat was geen probleem. Wacht maar even , ik bel wel, over een half uur is de olie er. En inderdaad, na een poosje kwam er een koerier olie brengen. Omdat ze niet gevraagd hadden hoeveel er in moest hadden ze een npaar blikken teveel besteld. Nou ook dat was geen probleem, die werden gewoon weer opgehaald. Netjes olie gewisseld en de helft goedkoper als thuis ondanks de erg dure olie, nou ja, 6 dollar per liter, thuis kost het het dubbele. Nu maar zien of het echt de goede was en alles blijft lopen……..
We zijn verder gereden naar Parc City, een plaats zo’n 60 km zuid oost van Salt Lake City en daar zijn de olympische winterspelen vooral gehouden in 2002. Het waren wel de spelen van Salt Lake City maar hier is het bergdorp. We hebben daar bij de Wal Mart gestaan, prachtig boven een dal, weliswaar ook een autoweg maar een geweldig uitzicht. Om 10 uur hoorden we opeens een scherp geluid dat zich elke minuut herhaalde. Toen we buiten gingen kijken bleek dat ze de automatische sproeiinstallatie hadden aangezet en een sproeier vlak naast de wagen en die spoot er met volle kracht tegenaan. Nou ja, kan gebeuren, de wagen verzet en we hebben prima geslapen. Vanmorgen het stadje bekeken, het is een oud mijnwerkersstadje maar nu “zit er wansmakelijk”veel geld denk maar aan iets als Sankt Moritz en dan veel meer luxe. Goed, vele mensen hebben er ook een boterham aan. We zijn ongeveer zuid oost gereden vandaag en de natuur was opvallend groen, een heel verschil met rond het grote zoutmeer. Er zit hier ook behoorlijk veel wild, mooi als je het af en toe ziet maar het heeft ook een keerzijde, we zagen ook vandaag weer een paar doodgereden herten op de weg en vrij veel dood kleinere dieren.



Datum Zondag 13 september Plaats Moab
Het weer Koel, soms een beetje regen en in de middag een paar onweersbuien
Gistermorgen uit Ashley National park van de camping vertrokken. Het hout mocht daar niet uit het bos gehaald worden maar we zagen 2 auto’s en 3 kwamen we tegen op het pad naar de weg. Allemaal met aanhangers om hout uit het bos te slepen. Het was een erg stijl pad naar beneden, onoverzichtelijk en je kon elkaar maar op een paar plaatsen passeren. Gelukkig ging alles goed en kwamen we vlot op de weg. We reden verder door een mijnbouw gebied, er werd hier vooral kolen gedolven en op sommige plaatsen kopererts. Veel rommel geeft dat en de omgeving is hier en daar behoorlijk verziekt. We bleven in Green River en zochten een camping omdat het water behoorlijk begon op te raken. We vonden een prima plek in Green River; vlak achter ons plekje op de camping stond een paard in de wei. Even fluiten en hij kwam aan gegalopeerd en luste graag een hapje gras. Toen we vanmorgen op kwamen kwam hij direkt aan en ik heb hem uitgebreid over kop en schouders geaaid en zo afscheid genomen. Vandaag onderweg: We stoppen voor koffie als we een klein stukje over de autoweg rijden. Er is een prachtig gelegen stopplaats hoog boven de weg. We stoppen naast een pickup met een opzetunit. De man is bezig met zijn accu. Ik vraag hem of hij problemen heeft, nou nee en ik kan het wel in het Nederlands vragen zegt hij. Het is een man tussen 35 en 40, hij woont sinds 1996 in Amerika en de laatste jaren in Californie. We meuten anderhalf uur over van alles en nog wat en hij drinkt koffie bij ons. Erg leuk want we misten al 2 dagen een Nederlands praatje. Vandaag richting Arches Nationaal park. We kwamen daar tegen de middag en de camping in het park was al vol. Omdat we geen zin hadden Nu even snel het park te bekijken besloten we een stuk langs de Colorado River te rijden, erg mooi, rode rotsen en grilligeuitskeeksels. We maakten een rondje door de bergen. Het eerste stuk was prachtig (zie foto’s Arches nat park), het tweede gedeelte ook maar daarvan bleek de weg zo smal en stijl dat het niet leuk meer was om te rijden. Op de camping aangekomen kregen we een fikse regenbui. Morgen begint alles dus weer schoon en fris.