Seward, Kenai, Whittier en Valdez

27-8 onderweg.
Kenai. We zijn vanmorgen uit Seward vertrokken richting Homer. We zijn gestopt in Kenai.
We waren de afgelopen dagen op het Kenai schiereiland en dat is prachtig. Er is ook veel toerisme, het is nergens leeg en eenzaam als verder naar het Noorden zoals bij Fairbanks bijvoorbeeld. Het weer is hier ook veel zachter en er valt meer regen dan in het binnenland. Op sommige plaatsen is het echt druk van de toeristen en zie je dezelfde ontwikkelingen/uitwassen als elders. Je moet bijvoorbeeld opeens betaald parkeren, mensen zijn minder voorkomend in het verkeer en in de winkels is alles wat duurder. Daaarbij zie je voor een groot gedeelte dezelfde GBR (GoedBedoeldeRotzooi) als elders in de wereld. Waarbij direkt moet worden gezegd dat er ook goede uitzonderingen zijn met redelijk unieke spulletjes. Het drukke toerisme hier is ook wel gericht op de natuur en daarbij ook nogeens een beetje eenzijdig je vind alle denkbare vormen van vissen. Vissen in meren, vissen in rivieren, vissen in zee, je vis roken, je vis fileren je vis op laten sturen, boten huren om te vissen, begeleid vissen, vis safari's etc etc. Verder kun je natuurlijk ook Sneeuwscooteren, raften, kanoen, hondeslede mennen enz. Je kunt soms ook naar het aquarium, lekker makelijk vlak naast zee, en naar het museum maar dat is nog weleens dicht.Je kunt in de bergen rijden met een quad, te paard of er overheen vliegen en lopen kan ook natuurlijk. Goed veel, nee heel, heel erg veel sportieve buiten dingen. Daar is alles ook op ingericht, zo dat je gemakkelijk je auto eregens kunt parkeren, even de aanwijzingen lezen en dan soms een klein stukje wandelen maar meestal niet eens om aardige dingen te zien. Daar waar je bijv. goed walvissen kunt kijken is een heel groot goed geasfalteerd parkeerterrein met een uitgebouwd uitzichtpunt, rolstoel toegankelijk en voorzien van gratis telescopen. Verder heeft elke plaats z'n eigen infocentrum met meestal gratis internet en hulpvaardige, vriendelijke maar meestal niet erg handige mensen. Ook de winkels spelen er erg op in. De lokale supermarkt hier heeft een grotere sortering hengels en hengelsport artikelen dan veruit de meeste speciaalzaken in Nederland. Daarbij is jagen, met vergunning weliswaar ook toegestaan dus jaarlijks worden een bepaald aantal moose, karibou's, elks, dahlsheeps etc afgeschoten en ook opgegeten. Er was in de supermarkt dan ook een uitgebreide wapenafdeling waar je naast een jachtgeweer ook bijvoorbeeld zo'n groot Dirty Harry pistool kunt kopen. Het is wel apart als je dat zo ziet.
Goed, vanmorgen uit Seward en vanmiddag hebben we de ferry geboekt van Whittier naar Valdez. Die vaart tm zondag en we wilden niet tot het laatste moment wachten, we gaan vrijdag mee, van Whittier naar Valdez, de tocht duurt 6 uur en als het meezit zien we ook nog wat mooie dingen vanaf de zeezijde. Vandaag was het weer erg wisselend. Vanmorgen in Seward, aan zee was het erg mistig en windstil, tegen 11 uur, onderweg werd het mooi zonning maar tegen 3 uur vanmiddag vlakbij Kenai kregen we een hele heftige regenbui over ons heen maar na een half uur werd het droog. Morgen richting Whittier!
28-9 Portage, Williwáw NF campground.
Tegen 10 uur vertrokken we uit Kenai en het was takkeweer. Dat zit zo: het plaatsje Whittier, vanwaar we morgen de ferry nemen, groot 294 ! Inwoners, kleiner kun je het niet maken zou je denken, is een heel speciaal plaatsje. Tegen het eind van de 19e eeuw werd daar in de buurt goud gevonden en kwamen er opeens immigranten van elders uit de USA. Daarvoor kwamen er wat trappers en al duizenden jaren daarvoor leefden er eskimo's, soms indianen en aleoeten. Rond 1916 was er een plan voor een treinverbinding maar dat duurde tot de tweede wereldoorlog. Het Amerikaanse leger had behoefte aan een ijsvrije haven die moeilijk bestookt kon worden door de Japanners. Omdat er in Whittier veel laaghangende bewolking is was dit de goede plek en bouwde men een spoortunnel en spoorlijn naar Anchorage. Slecht weer? Hoezo? Nou in Whittier valt elk jaar een kleine 5 meter regen (in Nederland krap 1 meter!). Oja en ook nog gemiddeld 6 meter sneeuw. Een prima plek om niet te komen dus met de 2e wereldoorlog vliegtuigen. Goed, men legde de spoorlijn aan en Whittier werd een belangrijke Marine haven. Dat duurde tot 1960, daarna vertrok de marine en zocht men ander emplooi voor de haven. Nu leggen er veel cruiseschepen aan en wordt er veel vis verscheept. Als je op zo'n cruiseschip aankomt kun je de trein, een met een hoog dek en panoramisch uitzicht boeken naar Denali park en naar Fairbanks. Maar goed, takkeweer dus want die 5 meter regen valt niet in een dag maar met regelmatige tussenpozen. Tegen de middag werd het weer lekker dus we hebben eigenlijk helemaal niets te klagen. We waren 30 km onderweg, koffietijd en nadat we een parkeerplaats opreden komt er een auto achter ons aan. De mevrouw die er in zat vertelde dat 1 koplamp het niet deed. Nou ff kijken en ja hoor, de lamp kapot van de dagrijverlichting. Nou, boek erbij, zoeken, uhhh oja, die zit op de slechtste plek, helemaal aan de buitenkant, achter de koplamp en je moet je arm in 3 bochten buigen om er te komen. Zien kun je het al helemaal niet, nou ja, met een spiegel en een zaklamp lukt dat een beetje. Vervolgens twintig minuten tobben en de lamp is er uit. Nu even kijken, nee zoeen hebben we niet. Het type etc opgeschreven, ja maar de fitting moet er wel weer in dan. Intussen was de vuldop van de ruitensproeier ook van z'n plaats. Goed weer 20 minuten tobben en de fitting zit weer op z'n plek. Bij het volgende tankstation gevraagd of ze er zoeen hebben. Nou er hangt een hele bak met lampen. Ik zoek 5 minuten en vraag het meisje achter de kassa of dit hem zou kunnen zijn. Ze denkt het wel maar terugbrengen mag als hij niet goed is. Ik koop er 2, de andere gaat vast binnenkort stuk, en ik heb een praatje met een stel uit Tennesee, samen op een Honda Goldwing mét zijwielen! Hij rond de 70 en zij iets jonger. Met een aanhanger. Ze zijn in 12 dagen van thuis naar Homer gereden en klagen over de slechte weg van de grens naar Whitehorse, ja dat weet ik maar als je zo snel was dan heb je ruim 500 mijl per dag gereden! Ja zegt hij een beetje trots, een keer hebben we ruim 650 mijl op een dag gereden! We gaan wat verder. Tegen lunchtijd is het weer lekker en ik waag een poging. Hij zit op z'n plek in 3 minuten! Hoe bestaat het, gelukt! Na de lunch maken we een omweg via Hope. Helaas, hope is hopeloos maar we zijn er geweest. Intussen is het half vijf en we pakken een camping. Morgen met de ferry naar Valdez, je weet wel, waar de Exxon Valdez strandde en 300000 ton olie in zee kwam.
29-8 van Whittier naar Valdez.
het heeft de hele nacht geregend en het is behoorlijk koud vanmorgen. Een half uur voor we opstaan gaat. De kachel aan, het is dan heel aangenaam bij het opstaan. Na het ontbijt heb ik nog even een praatje met de overbuurman, ze komen uit Zuid Californie en wonen al 6,5 jaar in hun camper, een soort Jan en Gerda de Graaf dus. Ze zijn op weg naar de fair in Palmer. Die was afgelopen zondag al aan de gang en duurt tot labourday, as maandag dus. We vertrekken richting tunnel. We moeten een klein kwartiertje wachten en langzaam komen er meer op het parkeerterrein. We zien de meute van de andere kant komen, die tunnel is ook een apart verhaal. De Amerikanen bouwden een spoortunnel in de tweede wereldoorlog, die was ongeveer 1 mijl lang. Eind vorige eeuw wilde men een betere verbinding en heeft men een tunnel van 2,5 mijl, 4 km geboord en gehakt. Dit is een gecombineerde trein en autoverkeerstunnel. Hij werd in 2000 in gebruik genomen en pas sindsdien kun je naar Whittier met de auto. Op het hele uur kun je vanuit Whittier een kwartier dior de tunnel en op het halve uur kun je een kwartier richting Whittier. De trein rijdt 's nachts als de tunnel voor auroverkeer gesloten is. Goed als we aan de beurt zijn springt het verkeerslicht steeds op rood totdat de wagen voor je vergenoeg is opgetrokken. De maximum snelheid is 40 km per uur dus je doet er ruim 6 minuten over.
Whittier is het gekste stadje van de USA, er wonen ca 294 mensen waarvan de meesten in een flatgebouw dat nog door het leger is neergezet. Verder moet je vrijwel overal betaald parkeren, is er geen postkantoor, geen fastfood en geen bank. Je kunt pinnen bij de Avis autoverhuur. We gaan naar het Ferrykantoor en melden ons daar. Ons ticket ligt al klaar en zoals gebruikelijk krijgen we uitgebreide instructie voor het aan boord gaan. Omdat we vrij vroeg zijn lopen we door het stadje, dat is 1 straat langs de haven en nog een straat die over de spoorlijn gaat richting dat flatgebouw. Er zijn een stuk of 6 winkeltjes, een paar restaurantjes, 2 hotels, wat visverwerkende industrie en een groot spooremplacement. We lopen wat langs de haven en zien een zeehond vlakbij de kant, lekker een beetje duiken en rondhangen in het water. We kijken rond bij de GBR winkeltjes en ja hoor, ze hebben hier echt aparte dingen dus we kopen wat. We gaan terug en tegen twaalf uur eten we wat. We mogen onderweg niet meer bij de camper, de hoofdkraan van het gas moet dicht en alles wordt gecontroleerd. Vuurwapens mogen niet mee tenzij vergrendeld opgeborgen en losse gastankjes etc zijn ook uit den boze. We zijn maar met een paar auto's, we zijn, samen met een opzetunit de enige camper en we moeten danook pas het laatst aan boord. De reis, het is intussen droog en zonnig geworden, is adembenemend, we varen het eerste stuk langs de gletsjers en zien ook nog een paar zeehonden. Tegen 5 uur passeren we de plek waar de Exxon Valdez in 1989, het was op 24 maart, op de rotsen liep en er iets van 300000 ton ruwe olie in zee stroomde. We zien ijsschotsen en de gletsjer waarvan ze afbreken en in zee komen en opeens zien we een paar walrussen liggenbij een baken op een kleine rots. Rechts zien we ook de olieterminal tegen de rotsen met hogerop een flink aantal hele grote opslagtanks. Tegen half acht zijn we in Valdez, we zijn in een lwartiertje van het schip en zoeken een camping. Die we willen kunnen we niet vinden, de tom tom doet het slecht en uiteindelijk vinden we een camping aan de rand van de stad. Hij is vrij vol, blijkbaar wil iedereen nog wat vissen hier. Ok het is laat en we hebben het wel weer gehad voor vandaag. Als het een beetje weer is blijven we hier een dag.