Smith's cove, basinview motel

Zaterdag 4 juli Shubie campground.
Warm en zon, ca 25°
De ex piloot van afgelopen donderdag vertrekt. We zien nu zijn camper pas. Het is bijna een Europees model met de look van een Hobby van 12 jaar geleden. Mooie gebogen wanden enz. Vanbinnen is er Europees materiaal gebruikt. Het is gewoon een hatstikke leuk model. Onbegrijpelijk dat je ze niet veel meer zien. Verder klussen we wat en gaan naar de supermarkt op de fiets, 3,5 km langs de drukke weg maar de mensen zijn erg voorzichtig en als we afstappen om over te steken stopt gewoon alle verkeer. Je wordt er bijna verlegen van.
Dinsdag 7 juli. De laatste dagen zon en warm, ca 27°
Gistermorgen heb ik Atlantic Custom Brokers gebeld en afgesproken dat we er woensdagmorgen kort na 9 uur voor de deur staan. We hebben een auto gehuurd tm volgende week donderdag en de laatste week gaan we zo Nova Scotia bekijken. We hebben voor 3 nachten een motel geboekt bij Truro. Dat ligt redelijk gunstig en waar we zaterdag heen gaan zien we nog. Gistermorgen vroeg hebben we buiten de camping op een parkeerplaats die bij het park hoort de gasflessen ontkoppeld en de ene waar nog wat in zat leeggeblazen. Er zat nog een liter of 7a8 in en dat geeft een heftige gaswolk. Daar wil je verder niemand in de buurt hebben. Stipt om 10 uur kwam Steve Aulenback. Hij nam de gasflessen mee en een uur later was hij weer terug, gespoeld, een briefje er aan en een briefje mee. Zo moet het goed zijn.
Vanmorgen hebben we de laatste boodschapjes voor vandaag gedaan en verder alles in de garage ingepakt. We zijn er klaar voor om hem naar de haven te brengen!
Vrijdag 10 juli. Prima weer, zonnig en ca 25°
De camper wegbrengen bleek een fluitje van een cent, hoewel, daar moet je ook wel op kunnen blazen. Goed, we waren om kwart over acht al bij het cargadoor kantoor. Daar zat een heel nest Fransen en een Brit al te wachten op de papieren om hun camper uit de haven op te halen. De brit gaat met een klein busje voor twee jaar het continent over en een van de Fransen met een MAN truck ook. Die zagen we later die dag bij de supermarkt vlakbij de Shubie campground waar we ruim een week gestaan hebben. Na een uur kregen we de papieren en konden zo naar de haven rijden. Daar in de haven ook prima mensen. Je rijdt je wagen zelf de kade op, tussen die echt verschrikkelijk hele grote portaalkranen door die containers verladen. Daar namen ze de camper in ontvangst. Hij werd heel precies nagelopen of er schade aan zat. Ik heb nog even verteld dat er een waarschuwingslampje brandt. Dat vond men niet belangrijk. Als de motor start brengen we hem aan boord en als hij niet start wordt hij aan boord gesleept en de sleepkosten komen dan bivenop de vrachtkosten. Nou prima. We kregen een papier, haalden onze spullen er uit, deden hem op slot en zeiedn tot ziens Hympie. In het kantoortje werd een taxie gebeld die bracht ons naar de Grafton road, daar zit Avis, middenin de stad. We kregen een splinternieuwe Fiat 500 L voor de prijs die ze hier lokaal betalen, 15% goedkoper dan geboekt via de Avis site in Nederland. Vervolgens nog wat inkopen gedaan in de Atlantic Superstore in Dartmouth, daar zagen we een van de Fransen, koffie gedronken bij Tim Horton. Echt geweldig Tim! Grote zwarte koffie, kleine Mocca (echte slagroom en cacao), twee kleine appelgebakjes samen voor $ 4,93. Echt toppie, we doen dat bijna elke dag. Vervolgens zijn we via binnen wegen naar Truro gereden, naar de Tidal Bore Inn. Een simpel maar schoon en netjes motel. Geen ontbijt maar wel een magnetron en een klein koelkastje op de kamer. We hebben geboekt voor 3 nachten.
Donderdag naar Pictou in het Noorden, een relatief oud plaatsje waar in de 18e eeuw de meeste immigranten aan land kwamen. Meest uit Schotland. Donderdag avond hebben we naar het hoog water gekeken dat hier naar binnen stormt. Dat is echt indrukwekkend. Het verschil tussen eb en vloed is hier het hoogst ter wereld, ca 15 meter! Het water stroomt naar binnen alsof het een stroomversnelling is, je ziet het van minuut tot minuut hoger worden. Andersom geldt het ook. Vanmorgen zagen we hoe het water valt naar eb toe. Dan zie je het ook gewoon zakken.
Verder is hier wel wat toerisme maar niet echt veel en volgens ons gaat het hier niet echt geweldig. Er staan relatief veel huizen te koop en de prijzen zijn echt een lachertje. Verder staat er nogal wat leeg dus waarschijnlijk trekken mensen hier ook naar de stad zoals op zovel andere plekken in de wereld. Woensdagavond aten we super bij een restaurant waarvan de eigenaar/kok van oorsprong uit Bangladesh komt. Gisteren hadden we een volledige mineur bij een namaak Chinees. Maar goe, benieuwd wat dat vanavond wordt...
Zaterdag 12 juli. Zon en 25° mooi zomer!
We zitten in Upper Granville in het Broken Wheel B&B van de familie Heinemann.
Gisteravond hebben we superlekker gegeten zomaar bij een lokale tent. We hadden pasta en een fish and chips. De schelvis was verrukkelijk en de frieten heel lekker. Vanmorgen vertrokken we maar we gingen eerst naar de farmersmarket. Die is in Truro elke zaterdag ochtend in de oude brandweer kazerne. Gewoon van alles wat, lokale artistieke mensen die kettingtjes maken of dingen van hout. Iemand die wandelstokken verkocht en verschillende mensen die groenten en fruit verkochten of juist planten voor de tuin. Er stond een mevrouw die pas een paar jaar geleden uit Syrie was gevlucht en Syrische eten verkocht, zoals falafel en pastijtjes. Er was ook iemand die veel soorten gebak verkocht en kleine broodjes. We kopen 4 broodjes en als ik vraag hoeveel het kost zegt hij twee dollar in het Nederlands. Een vader en zoon die eigengemaakt gebak en brood verkoopt. Ze waren in 2011 geemigreerd. Pa was meester banketbakker en nu kok bij het plaatselijke Holliday Inn hotel. Hij was hier begonnen met een tearoom maar dat was niet vol te houden. Nu heeft hij een reguliere baan en doet dit erbij. Hij vertelde dat hij vorige week naar Ottawa was geweest voor een nieuw Nederlands paspoort. Hij was nog niet zover dat hij Canadees wilde worden maar teruggaan zat er niet meer in vertelde hij. Goed we gaan verder en buiten staat iemand die foto's op canvas verkoopt, we praten even en hij vraagt waar we vandaan komen. Nou uit Nederland, ik dacht al dat ik dat aan het accent hoorde zegt hij. Mijn schoondochter komt uit Nederland. Goed we hadden verder een vrij lange rit. Niet zozeer in km maar door allerhande kleine dorpjes. We bezochten ook Grand Pre, een voor de Acadiers een historische plek omdat ze van hieruit in de 18 eeuw door de Engelsen zijn verdreven. Ze zijn verspreid geworden over veel plekken van het Amerikaanse continent. Van Quebec tot Jamaica. Geen fijne geschiedenis dus. Veel later mochten ze weer terugkeren als ze beloofden zich niet tegen de Engelsen te keren. Niet veel hebben dat gedaan en vervolgens kwamen er vele Schotse immigranten. Nu is het een mmengelmoes van vele ex nationaliteiten. Niks bijzonders eigenlijk, zo is het bij ons ook. We eten mosselen met salade en friet in een lokale pub. Prima en nog goedkoop ook.
Zondag 13 juli. Zon, ca 26°
We startten vanmorgen met het meest uitgebreide ontbijt in jaren. Eieren, bacon, geroosterd brood, thee en appelsap. We vertrekken tegen 10 uur en rijden via allerhande kleine en soms onverharde weggetjes naar Annapolis Royal. We zien een Duitse bakker en drinken daar koffie buiten op een terrasje, die zie je hier regelmatig en het weer is steeds fantastisch dus lekker buitenzitten. We gaan uiteindelijk naar Smith's cove naar het Basinview motel. Op het laatste moment valt de naam van de eigenaar op. Dat moet een Nederlander zijn en dat klopt. Het is een geboren Amsterdammer die zelf als jonge man is geemigreerd en in Ontario is terecht gekomen. Later leerde hij zijn vrouw kennen, zij kwam uit deze buurt en een paar jaar geleden hebben ze dit motelletje gekocht, 8 kamers. Op een gegeven moment werd hij ziek en nu kan hij niet zoveel meer. Het meeste werk moet door anderen worden gedaan. Gelukkig heeft zijn vrouw nog een baan dus zo rooien ze het wel.
We gaan in Digby, het dichtsbijzijnde dorpje eten. Het is redelijk toeristisch en het eten is waardeloos. Morgen beter!
Maandag 13 juli. Zon, 27°.
We rijden vandaag de Digby Neck op, een schierijland in de baai van Fundi en varen over naar Long Island. We rijden dat eiland ook over en in Freeport gaan we walvissen kijken. We boeken op een vissersboot, de visser vangt kreeft van november tm mei en in de zomermaanden vaart hij met toeristen. Samen met zijn vrouw, zei verelt het een en ander onderweg en helpt met het spotten van de walvissen. We zien een vinvis vrij ver weg en volgen een jonge bultrug voor een uur. We treffen het ontzettend met het weer, de zee is glad en het is niet echt koud op het water. Later terug in de motelkamer voelen we dat de zon flink heeft gebrand zo op het water. We zijn niet echt verbrand maar weer wat bruiner geworden.
Het zit er nu echt bijna op. Vanmorgen hebben we een taxi van Schiphol naar huis geboekt en vanmiddag het laatste motel, in Bridgewater aan de zuidkant van Nova Scotia. Vandaag is het nog een kleine 100 km naar de luchthaven van Halifax. We hebben niets meer gehoord van de verscheper dus als het goed is is de camper nu echt onderweg naar huis want het schip is afgelopen nacht vertrokken uit de haven van Halifax. Nog een paar dagen en dan zijn wij ook thuis. As vrijdagmiddag als alles goed gaat. Hm, een beetje vreemd gevoel....