Langs het lake Superior

Foto’s:
Klik op onderstaande link of copieer die in de zoekregel van internet explorer:
http://picasaweb.google.nl/jannieenarie

Nog niet veel foto's. Vandaag weigerde het systeem weer en er kwam geen foto op.


Datum Zaterdag 27 juni Plaats Waubaushee
Het weer Zonnig, ca 27 graden
Vanmorgen was het al vroeg druk rond de camper. Kinderen uit de buurt hadden blijkbaar een voetbal tournooi en rond 8 uur kwamen de eerste mensen al aan. Rond half negen kwamen de trainers en de kinderen druppelden, met ouders, binnen. Ze hadden echt het plan er wat van te maken. De meeste kwamen gewapend met koelbox en stoeltje. We zijn via de autoweg langs Toronto gereden. Even en noorden stroopte het verkeer op en het was koffietijd. We stoppen langs de snelweg bij een pompstation en na 30 seconden… Kijk zegt Jannie. Die zijn nieuwsgierig, die komt zo een praatje maken. Jawel hoor: “You are from the Netherlands I suppose?” Yes! Well, I am Dutch too. Blijkt die man 60 jaar geleden op 10 jarige leeftijd met zijn ouders te zijn geemigreerd. Ijn Nederlands was roestig maar het ging nog best. Hij was eenbouwbedrijf begonnen en getrouiwd, ook met een Nedrelandse. Hij kwam eigenlijk uit de Lier en zij uit Drente vertelde ze en ze waren op weg naar een trouwerij in British Columbia dus ze hadden nog wel 3500 km voor de boeg. We zouden naar een camping in Orvillia maar, het leek wel adres onbekend. We zijn doorgereden naar Waubaushee. Het is vandaag Canada dag, vanavond vuurwerk en voor de jeugd om 8.30 uur karaoke. Ze waren al druk aan het oefenen.
Morgen langs het Huron meer


Datum Zondag 28 juni Plaats North Bay
Het weer De hele dag regen
We staan vrij, op een mooie plek met uitzicht over het Nipissing meer en vlakbij een jachthaven. Gisteravond de Karaoke, voor kinderen was zo’n typische camping aangelegenheid die ook op de Veluwe zou kunnen plaatsvinden. Hoewel, er liep iemand met een fles sterke drank maar die werd door de campingbaas aangesproken. Een biertje was geen probleem. Na de Karaoke was er vuurwerk. Men vierde Cnada dag op de camping, dat is officieel pas op 1 juli.
Rond half twaalf had iemand tocht teveel op en last van een kwade dronk. Hij kreeg ruzie met zijn vrouw en ging steeds harder schreeuwen. Hij wilde wel weg. “Geef me mijn schoenen en ik ben vertrokken”. Nou na een minuut of 10 werd er toch weer gesust en het liep weer met een sisser af. Toch goed dat ze hier veel strenger zijn tav wapens want zo’n sukkel zou maar een pistool hebben. Nadat we wegreden vanmorgen ging het al snel regenen en dat is de hele dag niet over gegaan. We zijn een beetje doorgesukkeld en zijn nu in Nort Bay, een stad van ca 50.000 inwoners en de geboorteplaats vanm de Dionne vijfling. Dat was in 1934, er zijn nog 2 zusters over werd me verteld. Er is een museum ingericht en tijdens het hoogtepunt van de gekte kwamen er 3 miljoen mensen per jaar om die reden naar dit stadje. De plek waar we staan is zo’n universele trekpleister. Of je nu in Scandinavie bent, in Spanje, Marokko of Indonesie, mensen komen ’s avonds even kijken aan de waterkant. Wij zeggen altijd:”even controleren of de zee er nog is”. We kregen ook nog te horen dat er hier in de buurt uranium mijnen waren maar die zijn nu dicht. Er ligt nog wel een boel uranium onder de stad wist de man te vertellen maar in een andere provincie, Saskachewan, is het veel gemakkelijker te delven dus hier blijft het zitten.


Datum Maandag 29 juni Plaats New Liskeard
Het weer Mooi! Er was regen voorspeld maar vanaf 10 uur droog en zonnig



Foto’s: Klik op onderstaande link of copieer die in de zoekregel van internet explorer:
http://picasaweb.google.nl/jannieenarie


Vanuit Northbay zijn we weer richting provincie Quebec gereden.Het is niet ver van de route, we willen immers door Noord Ontario naar het westen, en omdat de telefoon het al dagen niet doet willen we kijken of hij daar wel werkt. Als we daar zijn werkt hij ook niet. We vinden wel een plek met een open internet verbinding en kunnen daar de mail even lezen. Het wordt steeds stiller langs de weg, over zo’n 150 km komen we een stuk of 4 gehuchtjes tegen en onderweg zien we een mooie rode vos langs de weg lopen. Top! Nu nog een eland.. Wat verder wordt het landschap open cultuurgrond enstaan veel boerderijen. Het is hier opeens weer veel dichter bevolkt. We blijven overnachten in New Liskeard, een stadje van ongeveer 10000 inwoners, gesticht in 1903 en het heeft zijn naam gekregen in 1907. Dat hier veel boeren zitten komt doordat hier tijdens de laatste ijstijd veel klei is afgezet wat de grond vruchtbaar maakt. We weten dat allemaal zo precies omdat we naast het infobord staan waar dat alles op staat. Het plekje is weer niet te overtreffen. Elke dag maak je wel iets verassends mee. Vandaag: We lopen door een park dat voor een deel is aangelegd door de bewoners zelf. Mensen planten een boom ter nagedachtenis aan een overleden familielid of collega’s voor iemand die 25 jaar bij een bedrijf werkt. Voor een boom komen we een bordje tegen met inloving memory, Janny en Kryn.



Datum Dinsdag 30 juni Plaats Moonbeam
Het heet Manestraal en bij de dorpsingang staat een vliegende schotel....

Het weer Regen, buiig en benauwd. Na 2 uur droog
Zoals ik gisteren al schreef: elke dag is er wel zo’n moment. We hebben de eerste Mooze gezien! Weliswaar maar even maar toch en verder: We stonden op een parkeerplaats voor de lunch, komt er een andere Hymer, een type 534, de picknickplek oprijden! Een Duits stel uit Munchen. Zij waren hier voor de derde keer en nu onderweg naar Alaska. Ze waren pas een paar weken onderweg en waren van plan een jaar te blijven. Ze vertelden dat ze al 10 jaar rond trokken en maar af en toe thuis waren. Dus nog veel meer uithuizig als wij. Verder wordt het nog steeds leger. Weliswaar landbouw gebied langs de weg maar de huizen soms kilometers uit elkaar. Geen last van de buren dus. We hebben niet lang gezocht naar een plekje en zijn naar een camping gegaan. Jannie draait een wasje. Het is intussen weer lekker weer dus fijn een poos buiten zitten


Datum Woensdag 1 juli Plaats Geraldton
Het weer Mistig, regelmatig regen en koud, niet boven 14 graden
Vandaag is het Canada Day! De nationale feestdag van Canada. Veel winkels zijn dicht maar niet allemaal. Ze bepalen het zelf. Maar we kwamen langs een Wall Markt en die was gesloten. Normaal 24 uur per dag en 7 dagen per week open. We hebben ca 400 km gereden over de highway 11, de transcanadian highway. Een gewone tweebaansweg die ook dwars door de dorpjes gaat. Het leegste stuk van ca 180 km geen dorpjes, slechts een paar alleenstaande huizen, een enkele truckstop met benzinepomp.
Wel: We hebben voor deze reis de eerste arend gezien. De echte zeearend ofwel Bald Eagle zoals hij hier wordt genoemd. Vlak langs de weg, dus op een meter of 6 afstand. Hij schrok en vloog weg, wij waren verbaasd dat hij zo dicht langs de weg zat. We kwamen de Duitsers van gisteren ook nog tegen op een parkeerplaats. Het was regenachtig, soms mist en koud.
Vanmorgen zijn we voor de eerste keer in een “Tim Horton” geweest. Dat is een verhaal apart. Je ziet die tent overal. Veel meer dan Mac Donalds of zo. Deze week hoorden we van iemand, toen we in Nord Bay waren dat Tim Horton een oud hockey speler was die na zijn proftijd deze keten is begonnen. Ze verkopen koffie met wat erbij en rond de middag sandwiches. We namen elk capucino. Jannie een kleine en ik een grote, dat is dan ruim 0,3 liter. Nog groter kan ook en elk wat lekkers erbij. De prijs…$5,60. Echt voor iets meer als 3 euro. Het zit er danook hartstikke vol en bij de drive in staan ze ook in de rij. En de koffie, daar is niks mis mee.
Het dorp waar we nu staan is een oud mijnwerkers dorp. Er waren hier 13 goudmijnen die vanaf 1934 zijn geopend. Maar toen in de 70ér jaren de goudprijs zakte waren de mijnen niet rendabel meer en zijn gesloten. Het is een zichtbaar arm dorp, inclusief omgeving wonen er ca 2400 mensen maar er staat wel weer een ziekenhuisje en er zijn scholen dus mischien wordt het wel weer eens wat. In het dorp was een optocht ivm Canada Day. Eigenlijk net zoals bij ons met koninginnedag.


Datum Donderdag 2 juli Plaats Kakabeka Fals
Het weer Wat motregen in de ochtend. Na de middag wat helderder en af en toe een klein zonnetje. Koud, ca 16 graden

We stonden vannacht voor het gemeentelijke vrijetijds centrum. Een schaatshal en een curlingan naast elkaar en beiden ook in de zomer in gebruik. Verder huist gemeentewerken in zo’n gebouw en is er een speeltuin naast. Toen we zaten te ontbijten wam er iemand naar ons toe. Hij vertelde dat hij erg nieuwsgierig was waar we vandaan kwamen en wat we deden etc.
We gaan in het dorp eerst naar de supermarkt. Het eten hier is weer echt anders als in een andere stad. Hier zitten veel Italiaanse emigranten want er is een rijk assortiment pasta, Italiaanse salami en zelfs van die hele grote worsten uit Bologna. Die zie je zelfs in Italie alleen maar in die streek.
Daarna verder naar het westen via de trans Canadian Highway. Nog 300 km te gaan naar Thunder Bay. Onderweg hebben we bijna een valk of zo onder de wagen. Hij valt uit de lucht naar de kant van de weg voor een prooi en schrikt van ons. Geluk voor de prooi en geluukig de vogel net geraakt.
Zo’n 80 km voor Thunderbay wordt het landschap plots anders. We rijden langs een groot meer en het wordt bergachtig. Het is net Noorwegen met fjorden, inhammen en stijle rotsen. We besluiten netvoorbij Thunderbay naar de camping te gaan. Net als we hebben ingeschreven komt er een Canadees echtpaar op de fiets. Ze blijken 3 maanden rond te fietsen en zitten elk jaar een week of 6 in zuid Spanje. Ze vinden de camping erg duur (wij ook) en vragen zich af wat je dan krijgt voor dat gld. We bieden aan om met 1 plaats te doen. Wellicht heel gezellig en in ieder geval goedkoop. Helaas, de camping eigenaresse trapt daar niet in. Iedereen moet zijn eigen plekje huren.
Het is druk met (ex) Nederlanders vandaag. Eerst komt er iemand langs uit Britisch Columbia, die is als peuter van 2,5 met zijn ouders naar Canada gemigreerd en even later blijkt dat onze buren op de camping in Australie, in Perth wonen. Ze hebben 10 maanden in Toronto gewerkt en hebben nu voor een maand een camper gehuurd. Ze komen uit Nederland. Hij is als 21 jarige geemigreerd. Later zijn ze nog 7 jaar teruggeweest in Nederland en nu wonen ze al 30 jaar in Australie