van Tuba City naar Petrified Forest

1-11 Tuba City
We waren niet vroeg vanmorgen, uit bed om kwart over acht, douchen en de camper een schoonmaakbeurt. Daarna nog even naar de market plaza, boodschappen doen, email bekijken. De allstay app moest gereset, er bleven stukken van de kaart hangen maar uiteindelijk tegen twaalven reden we over weg 64 richting desert view. De eerste 40 km nog in het national park, we zijn op nog veel plekken gestopt om de canyon te bewonderen maar uiteindelijk komt er ook van dit mooie een afscheid. Het was koud vandaag, iets van een graad of 14 met een harde wind, windkracht 6 of 7 ongeveer. Tijdens de lunch hadden we nog een vreemd contact. Er stopt een auto, er komt een man van ongeveer 30 uit, er blijft een ander achter het stuur zitten en hij komt vragen wat de beste weg is naar Las Vegas, daar zijn we 400 km van af! Hij zei verkeerd gereden te zijn en zijn telefoon had geen dekking. Nee dat klopt wel zo in de middle of nowhere. Afijn we leggen uit dat hij nu beter 20 mijl kan doorrijden en dan met een grote boog naar Las Vegas. Goed er gebeurt verder niets, hij bedankt, stapt weer in en ze rijden weg. We hebben ze niet meer gezien en wij vervelogden ook inze weg. Richting petrified forest willen we niet via de interstate dus aan het eind van weg 64 gingen we een stukje naar het noorden en vervolgens via weg 160 naar Tuba City. Het hele eind reden we door native gebied en dat zie je goed, de mensen hebben veel stalletjes langs de weg, vrijwel alles was leeg trouwens, en in het gebied groeit vrijwel niets, het is een koude droge onherbergzame hoogvlakte. In Tuba City gingen we naar een camping achter een motel, keurig spul en niet duur. Morgen nog een dag rijden voordat we in petrified forest zijn.
2-11
We rijden vroeg weg uit Tuba City, we hebben 150 km over een eenzame weg voor de boeg. Het regende vanmorgen. Niet hard maar wel heel bijzonder hier. Als we de stad uitrijden komen we eerst langs een canyon, de rivier beneden staat vrijwel droog en naast de rivier is een vlak stuk met akkers. Ze zijn nu dor en droog maar recent heeft daar wel iets op gestaan. Wat verder krijgen we een goed beeld hoe de prairie er uitgezien heeft. Droog, bolletjes gras, geen bomen en vlak, eindelooos en nog verder. We gebruiken de ruitenwissers sinds lange tijd. Er komt veel stof mee uit de lucht en het water wat van de ruit af wordt geveegd door de ruitenwissers is geel/bruin. Na ca 40 km wordt het wat gevarieerder, we zien een grote diepe canyon, er zijn veel recht opstekende rotsen in bizarre vormen en het wordt ook veelkleurig. Roodbruin is veel voorkomend maar ook okergeel en soms bijna wit. Een stuk verder zien we cement rotsen. We noemen ze maar zo omdat het op immense hopen grijze cement lijken die zomaar in het langschap Ijn neergekwakt. Soms zien we een huis, meestal staat het leeg en is vervallen maar enkele zijn bewoond en soms ook heel goed bijgehouden.
Na ongeveer een uur houdt de regen op, er blijft wel bewolking die soms heel apart gekleur is, van wit naar geijs en blauwachtig lila. Op een gegeven moment zien we kleuern in het zonlicht als van een regenboog maar dan gewoon de kleuren boven elkaar vlak boven het land. We stoppen soms zomaar op de weg voor een foto, slecht heel af en toe hebben we een tegenligger of komt iemand ons voorbij. We passeren een paar dorpjes, nou ja, steeds een paar huizen min of meer bij elkaar in de buurt en dat is het dan weer tegen 2 uur zoeken we een countypark, het ligt weliswaar op een mooie plek maar zo eenzaam en daarbij is het koud en waait het hard dus wandelen gaan we ook niet. We rijden nog een flink stuk richting petrified forest en blijven in Holbrook, we staan op een good sam camping, later kwam er ook nog een Duitser met en grote vrachtwagen die als camper is gebouwd. We waren hem al een keer tegengekomen in Yukon Territory. Hij reist voor 2 jaar romd met een kindje van nu 8 maanden. De zon gaat onder om half zes. Morgen gaan we verder
3-11
We vertrekken vanmorgen rond kwart over negen maar gaan eerst naar de supermarkt. We rijden naar Petrified Forest over de interstate. Petrified Forest wil zeggen fossiele, in dit geval bomen. Volgens de beschrijving in het park was ca 200 miljoen jaar geleden hier een tropisch woud met vooral een soort cypressen, moerassen en rivieren, enorme krokodil achtige reptielen en kleine dinosaurussen. Die bomen vielen soms om, om welke reden dan ook en kwamen in het water. Er kwam modder op en soms vulkanische as. Dat sloot het hout af van alle zuurstof zodat het rottingsproces langzamer ging. In het water zat silicium opgelost wart in de bomen trok en zich daar afzetten. Uiteindelijk verdween alle houtachtige delen en het materiaal versteende. Die resten zie je nu. Je kunt er nog prima de structuur van de bomen in zien, op sommige dwarse plakken zie je iets van jaarringen. Er liggen duizenden stukken versteend hout en in de omgeving kun je het overal kopen, soms zijn er hele mooie dingen van gemaakt. Het noorden van het park trouwens noemt men painted desert omdat de rotsen hier verschillende kleuren hebben en je heel goed de lagen in de steen kunt zien. Het is weer genieten vandaag, het is wel fris, hooguit 15 graden maar de zon staat strak aan de hemel en dat maakt het lekker. Het is erg mooi maar blijkbaar zit de grand canyon ons nog in het hoofd. Hoewel we het prachtig vinden raken we er niet opgewonden van, het is niet anders. De mensen in de omgeving hier zijn gemiddeld arm, heel veel wonen in iets van een oude caravan en je ziet het op straat, mensen slecht gekleed en met rotte tanden. In de supermarkt kwam iemand die zijn boodschappen niet kon netalen, die lagen apart en hij kwam nog even beloven dat hij morgenochtend geld zou komen brengen. Bij de pomp, even getankt want onverwachts zie je hinderd kilometer geen benzinepomp, kwam iemand en die vroeg iets, nog even goed geluisterd, ja hij vroeg om een dollar. Bedelen komt hier dus ook voor. Uit het park rijden we nog 40 km naar een camping. Het is een vervallen boeltje, de camping is groot, da 130 hele grote plaatsen maar er staan maar 15 of 20 caravans, allemaal vast. Er is niemand in het kantoor. Er hangt een briefje. We zoeken een plek, installeren ons en vullen een kaart in, doen er $ 20,- bij, de prijs voor een "Full hookup" en we vinden het weer mooi voor vandaag. Morgen richting New Mexico, daar is een vogelreservaat en witte duinen. We zullen het zien, overmorgen of zo.....