nu in Michigan
Blijf op de hoogte en volg Jannie en Arie
17 Mei 2015 | Verenigde Staten, Iron River
Donderdag 14 mei Caraboo, Mirror Lake Statepark.
Rinling Brothers, Barnum and Bailey, kraanvogels en mevrouw Douma.
We zijn vandaag in Caraboo. Gisteren reden we iets verder dan verwacht. We bleven afgelopen nacht bij een Walmart en vanochtend bezochten we het wereld circusmuseum. Eind 19e eeuw was Caraboo de overwinterplaats van circus Ringling. Op die plaats is nu een museum. Ze fuseerden later met Barnum and Bailey en groeide uit tot 's werelds grootste circus bedrijf. Hier op een heel groot terrein hadden ze stallen voor de dieren, een onderhoudswerkplaats, een werkplaats voor nieuwe wagens, nieuw eattracties waarvoor iets gebouwd moest worden etc. verder een vast circus. Daarin werden nieuwe acts geoefend die men hier uitdacht of oefende met nieuwe mensen. Het werd echt gigantisch, in 1947 werkten er 1400 mensen. Hadden ze een trein met 100 wagons waarmee het circus werd vervoerd. In 1948 reden ze kriskras 22000 km door de USA. Het museum is ook groot, het is het hele terrein. Er is een vaste collectie met vooral posters, een video, een paar praalwagens. In een andere ruimte staat een miniatuur van de trein en wat verder beelden van de dikste vrouw, vrouw met baard, dunste man, langste vrouw, een Siamese tweeling enz. Er is een grote hal met gerestaureerde praalwagens, echt schitterend gemaakt en je kunt zo overal bij. Er is een fotograaf bezig. Ik vraag hem waarvoor. Hij doet het voor een kalender voor een parkinson stichting. Om half twaalf is er een show van een illusionist. Het duurt een half uur en het is erg leuk. Na de middag gaan we naar een kraanvogel park. Dat is niet erg groot maar geeft blijkbaar werk aan veel mensen. Zoiets als bij ons in Limburg, waar de korenwolf wordt beschermd. Er zitten 16 kraanvogels, vooral uit Azie. Na het bezoek zoeken we een plekje. We gaan naar een Statepark. We kijken bij het kantoor waar we kunnen staan. We krijgen een mooie plek, we denken ver in het bos maar we horen de snelweg in de buurt. Het is nog erg duur ook, we betalen $ 27,- voor een nacht zonder electriciteit. De mevrouw die ons helpt vraagt waar we vandaan komen. Ze vertelt dat haar grootouders vanuit Nederland naar de USA zijn geemigreerd, uit Friesland. Nu woont ze in het plaatsje Friesland hier in Wisconsin. Haar meisjesnaam is Douma, een echt Friese naam dus. Als we weglopen zegt Jannie zo, die wist precies hoe alles moest en ze werkte hard ook. Ja zeg ik, geen wonder, een Nederlandse....
Vrijdag 15 mei, Marshfield WI. Half bewolkt, ca 15°.
We gaan vanmorgen nog even naar het park office gedag zeggen bij de vrouw van Nederlandse afkomst. Net als gisteren staan er verse bloemen op de desk. Die heb ik vanmorgen al uit de tuin geplukt hoor zegt ze. Ik zou zo graag naar Nederland gaan voor de tulpen in het voorjaar. Nou zeggen we doe dat dan in april. We kletsen nog even en gaan verder. We komen eerst door Wisconsin Dells. Een super toeristisch stadje met een heleboel pretparken waaronder een stel waterpretparken maar wel binnen, overdekt dus het hele jaar open. De plaats is beroemd geworden door een fotograaf die geweldig mooie foto's maakte van de nabije canyon. Er is dan ook alles bij wat je kunt bedenken, hotels, restaurants, boten op het stuwmeer en veel, heel veel souvernir winkels.
We rijden naar Marshfield, zomaar een plaats onderweg naar een kaasboerderij morgen die ligt toch op de weg. We stoppen even voor 4 uur in het lokale park. Er staat nergens dat je hier niet mag staan dus we blijven. We lopen wat rond en er is ook een lokale dierentuin. Er zitten een paar lynxen, bergleeuwen, een paar hornet owls en een arend met een paar valken. Het is eigenlijk een wat triestig gezicht als je af en toe zo'n schitterende arend hoog in de lucht ziet vliegen maar nu een beetje lullig in zo'n dierentuin. We staan aan een grote vijver en er zitten 4 stellen ganzen met jongen. De mensen uit de buurt zie je ze regelmatig voeren. Tegen het eind van het jaar worden ze afgeschoten.
Zondag 17 mei. Iron River Michigan.
Rotondes, Medford, Harley Davidson, Rhinelander, Marieke Gouda.
Gisteren waren we in Medford. We waren laat, eerst waren we in Thorp bij Marieke Gouda geweest, een Nederlandse boer die een aantal jaren geleden is begonnen Nederlandse kaas te maken we werden geholpen door een dochter van een andere Nederlandse boer die in 2008 hier in de buurt een boerderij had gekocht. Hij had 850 koeien vertelde ze en had de boerderij intussen weer verkocht en ze zochten nu een andere meer Zuidelijk. De voorkeur ging uit naar Texas of Florida. deden nog wat inkopen en toen we uit de lokale hardware store kwamen zagen we dat de camper echt heel uitgebreid werd bekeken door een stel met een opzetunit. Je hebt kijken en kijken maar zij liepen er echt omheen en bekeken alle details. Dus toen we terugkwamen riep ik: hij is te koop!
Hij was veehandelaar en toen we vertelden waar we kaas hadden gekocht wist hij precies waar dat was. Hij kende beide Nederlandse boeren persoonlijk. Daarna zochten een plekje bij de lokale walmart. Anders dan de meeste een beetje achteraf en rond 9 uur in de avond al heel erg rustig.
Rotondes.
In Wisconsin zijn hier en daar rotondes. In Caraboo telden we er 13 op de stadsplattegrond en in Medford 3. Ze zijn allemaal nog vrij nieuw, er stond er geen een in de Tom Tom. De mensen zijn ook nog een beetje onwennig, er wordt geen richting aangegeven en er staan ook wat extra verkeersborden ie de voorrang en de verplichte rijrichting aangeven. Toch wel een goed ding maar we hebben er nog niet veel gezien deze reis.
We rijden vandaag Wisconsin uit en Michigan in. Eerst komen we nog in Tomahawk, nooit van gehoord? Wij ook niet maar er is een behoorlijk grote Harley Davidson fabriek. Verder naar Rhinelander, ja hoor, net als in zoveel andere plaatsjes heel veel Duitse namen. Een stuk verder stoppen we in Long Lake. Er zou daar een camping zijn. Je mag in dat dorp je auto 's nachts niet aan de weg parkeren. Een effectieve manier om rondrijdende campers naar de camping te krijgen. Helaas, de lokale camping is alleen voor tenten. Even buiten het dorp kijken we nog voor een plek, er staat een wagen met een opzetunit er op. We zien twee mensen, wat ouder dan wij naar ons kijken. De man vraagt waar we vandaan komen. O uit Nederland? Kom je uit Appingedam of uit Terneuzen. Nou nee, geen van beide. De man zijn ouders kwamen uit Terneuzen en die van de vrouw uit Appingedam. We kregen direct een plekje bij hun huis aangeboden, voor morgen want dan waren ze weer thuis. Helaas het is helemaal uit de richting dus dat gaat niet door. We nemen afscheid en rijden naar Iron River, een oud mijnstadje maar daar is niets meer van over. We zoeken een plekje op de lokale camping. Die is van de plaatselijke kamer van koophandel. Ver genoeg voor vandaag. Morgen weer een stuk.
Rinling Brothers, Barnum and Bailey, kraanvogels en mevrouw Douma.
We zijn vandaag in Caraboo. Gisteren reden we iets verder dan verwacht. We bleven afgelopen nacht bij een Walmart en vanochtend bezochten we het wereld circusmuseum. Eind 19e eeuw was Caraboo de overwinterplaats van circus Ringling. Op die plaats is nu een museum. Ze fuseerden later met Barnum and Bailey en groeide uit tot 's werelds grootste circus bedrijf. Hier op een heel groot terrein hadden ze stallen voor de dieren, een onderhoudswerkplaats, een werkplaats voor nieuwe wagens, nieuw eattracties waarvoor iets gebouwd moest worden etc. verder een vast circus. Daarin werden nieuwe acts geoefend die men hier uitdacht of oefende met nieuwe mensen. Het werd echt gigantisch, in 1947 werkten er 1400 mensen. Hadden ze een trein met 100 wagons waarmee het circus werd vervoerd. In 1948 reden ze kriskras 22000 km door de USA. Het museum is ook groot, het is het hele terrein. Er is een vaste collectie met vooral posters, een video, een paar praalwagens. In een andere ruimte staat een miniatuur van de trein en wat verder beelden van de dikste vrouw, vrouw met baard, dunste man, langste vrouw, een Siamese tweeling enz. Er is een grote hal met gerestaureerde praalwagens, echt schitterend gemaakt en je kunt zo overal bij. Er is een fotograaf bezig. Ik vraag hem waarvoor. Hij doet het voor een kalender voor een parkinson stichting. Om half twaalf is er een show van een illusionist. Het duurt een half uur en het is erg leuk. Na de middag gaan we naar een kraanvogel park. Dat is niet erg groot maar geeft blijkbaar werk aan veel mensen. Zoiets als bij ons in Limburg, waar de korenwolf wordt beschermd. Er zitten 16 kraanvogels, vooral uit Azie. Na het bezoek zoeken we een plekje. We gaan naar een Statepark. We kijken bij het kantoor waar we kunnen staan. We krijgen een mooie plek, we denken ver in het bos maar we horen de snelweg in de buurt. Het is nog erg duur ook, we betalen $ 27,- voor een nacht zonder electriciteit. De mevrouw die ons helpt vraagt waar we vandaan komen. Ze vertelt dat haar grootouders vanuit Nederland naar de USA zijn geemigreerd, uit Friesland. Nu woont ze in het plaatsje Friesland hier in Wisconsin. Haar meisjesnaam is Douma, een echt Friese naam dus. Als we weglopen zegt Jannie zo, die wist precies hoe alles moest en ze werkte hard ook. Ja zeg ik, geen wonder, een Nederlandse....
Vrijdag 15 mei, Marshfield WI. Half bewolkt, ca 15°.
We gaan vanmorgen nog even naar het park office gedag zeggen bij de vrouw van Nederlandse afkomst. Net als gisteren staan er verse bloemen op de desk. Die heb ik vanmorgen al uit de tuin geplukt hoor zegt ze. Ik zou zo graag naar Nederland gaan voor de tulpen in het voorjaar. Nou zeggen we doe dat dan in april. We kletsen nog even en gaan verder. We komen eerst door Wisconsin Dells. Een super toeristisch stadje met een heleboel pretparken waaronder een stel waterpretparken maar wel binnen, overdekt dus het hele jaar open. De plaats is beroemd geworden door een fotograaf die geweldig mooie foto's maakte van de nabije canyon. Er is dan ook alles bij wat je kunt bedenken, hotels, restaurants, boten op het stuwmeer en veel, heel veel souvernir winkels.
We rijden naar Marshfield, zomaar een plaats onderweg naar een kaasboerderij morgen die ligt toch op de weg. We stoppen even voor 4 uur in het lokale park. Er staat nergens dat je hier niet mag staan dus we blijven. We lopen wat rond en er is ook een lokale dierentuin. Er zitten een paar lynxen, bergleeuwen, een paar hornet owls en een arend met een paar valken. Het is eigenlijk een wat triestig gezicht als je af en toe zo'n schitterende arend hoog in de lucht ziet vliegen maar nu een beetje lullig in zo'n dierentuin. We staan aan een grote vijver en er zitten 4 stellen ganzen met jongen. De mensen uit de buurt zie je ze regelmatig voeren. Tegen het eind van het jaar worden ze afgeschoten.
Zondag 17 mei. Iron River Michigan.
Rotondes, Medford, Harley Davidson, Rhinelander, Marieke Gouda.
Gisteren waren we in Medford. We waren laat, eerst waren we in Thorp bij Marieke Gouda geweest, een Nederlandse boer die een aantal jaren geleden is begonnen Nederlandse kaas te maken we werden geholpen door een dochter van een andere Nederlandse boer die in 2008 hier in de buurt een boerderij had gekocht. Hij had 850 koeien vertelde ze en had de boerderij intussen weer verkocht en ze zochten nu een andere meer Zuidelijk. De voorkeur ging uit naar Texas of Florida. deden nog wat inkopen en toen we uit de lokale hardware store kwamen zagen we dat de camper echt heel uitgebreid werd bekeken door een stel met een opzetunit. Je hebt kijken en kijken maar zij liepen er echt omheen en bekeken alle details. Dus toen we terugkwamen riep ik: hij is te koop!
Hij was veehandelaar en toen we vertelden waar we kaas hadden gekocht wist hij precies waar dat was. Hij kende beide Nederlandse boeren persoonlijk. Daarna zochten een plekje bij de lokale walmart. Anders dan de meeste een beetje achteraf en rond 9 uur in de avond al heel erg rustig.
Rotondes.
In Wisconsin zijn hier en daar rotondes. In Caraboo telden we er 13 op de stadsplattegrond en in Medford 3. Ze zijn allemaal nog vrij nieuw, er stond er geen een in de Tom Tom. De mensen zijn ook nog een beetje onwennig, er wordt geen richting aangegeven en er staan ook wat extra verkeersborden ie de voorrang en de verplichte rijrichting aangeven. Toch wel een goed ding maar we hebben er nog niet veel gezien deze reis.
We rijden vandaag Wisconsin uit en Michigan in. Eerst komen we nog in Tomahawk, nooit van gehoord? Wij ook niet maar er is een behoorlijk grote Harley Davidson fabriek. Verder naar Rhinelander, ja hoor, net als in zoveel andere plaatsjes heel veel Duitse namen. Een stuk verder stoppen we in Long Lake. Er zou daar een camping zijn. Je mag in dat dorp je auto 's nachts niet aan de weg parkeren. Een effectieve manier om rondrijdende campers naar de camping te krijgen. Helaas, de lokale camping is alleen voor tenten. Even buiten het dorp kijken we nog voor een plek, er staat een wagen met een opzetunit er op. We zien twee mensen, wat ouder dan wij naar ons kijken. De man vraagt waar we vandaan komen. O uit Nederland? Kom je uit Appingedam of uit Terneuzen. Nou nee, geen van beide. De man zijn ouders kwamen uit Terneuzen en die van de vrouw uit Appingedam. We kregen direct een plekje bij hun huis aangeboden, voor morgen want dan waren ze weer thuis. Helaas het is helemaal uit de richting dus dat gaat niet door. We nemen afscheid en rijden naar Iron River, een oud mijnstadje maar daar is niets meer van over. We zoeken een plekje op de lokale camping. Die is van de plaatselijke kamer van koophandel. Ver genoeg voor vandaag. Morgen weer een stuk.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
