langs het Huron meer

Maandag 18 mei.
Afgelopen nacht in Iron River hadden we een korte onweersbui met even harde regen en vervolgens af en toe heftige windvlagen. Een beetje onstabiel dus maar lang niet zo heftig als in een paar andere staten waar bij elkaar 38 tornados werden gemeld en hier en daar sprake was van onweer met zware hagelbuien. Het was echt koud vandaag, een graad of 7, niet meer. We reden vandaag naar Lake Superior en volgden de kustlijn van Marquette tot Munsing en kwamen langs het plaatsje Christmas. Daar is het het hele jaar kerst. Marquette is een leuk plaatsje aan het meer met een oude haven. Er was daar een graanoverslag waar treinwagons boven over reden en via een trecter en goot systeem zo de vrachtschepen geladen werden.
Dinsdag 19 mei.
Vos in de stad.
Tot ziens USA, hallo Canada de lente komt achter de sneeuw vandaan.
Het was koud vannacht, het vroor een beetje en toen we wakker werden viel er wat sneeuw. Dat gebeurde nog een paar keer vandaag en nu, half negen in de avond windkracht 5 even boven het vriespunt en net sneeuwde het weer een beetje.
De grote meren. Gisteren reden we langs Lake superior, vanmorgen langs Lake Michigan en aan het eind van de middag langs Lake Huron. Nog twee en we hebben ze allemaal gehad. We gingen rond 4 uur vanmiddag de grens over en dachten een leuke plek aan het meer te vinden. We zijn langs verschillende plekken gereden maar je mag nergens staan 's nachts dus zijn we een stukje het land in gereden. De grens is trouwens de rivier die uit Lake Superior naar Lake Huron stroomt. Er zit een paar meter hoogteverschil. Ze hebben een stuw en sluizen in de rivier gemaakt maar een gedeelte stroomt nog, snel, wild en heftig. We rijden wat rond in Sault Ste Marie op zoek naar een plekje en ploseling zien we, het is net buiten het centrum maar nog steeds echt in de stad, een vos lopen aan de kant van de weg met een kraai in zijn bek!
Woensdag 20 mei.
Wow! Wat is het hier mooi als de zon schijnt! Spanish, Espanola
Het heeft stevig gevroren afgelopen nacht. Het werd gisteravond helder en bijna windstil. Maar vandaag was het prachtig! Nog steeds niet warm, ca 12° met een strakke zon. Prima!
We vertrekken tegen 10 uur en volgen weg nr 17. We komen door en stel kleine plaatsjes die fantastisch mooi aan het Huron meer liggen. In de middag komen we door Spanish en we stoppen in Espanola. Waar zouden de Europeanen die hier wonen vandaan komen? We zoeken eem plekje in Espanola, even buiten het dorp bij een strandje aan het meer. Het is prachtig maar veel te koud om te zwemmen. We blijven hier en morgen verder.
Donderdag 21 mei.
Beer, Tim Horton,
We zijn vanochtend nog wel een poosje bezig in Espanola. Er was vannacht een gastank leeg. Als het kan dan vullen we die direct weer. We zagen propane bij de Canadian Tire, ja hoor maar ik moet je flessen wegen. Nee joh, ze zitten vast en het is een veiligheidsysteem. Nou nee, gaat niet lukken. Dan maar bij een tankstation. Nou nee wij ruilen alleen maar flessen om. Maar even verder is een atv en motorshop. Die hebben waarschijnlijk wel propaan. Ok, daarheen, en prima gevuld. Ik reken af en steek de bon in m'n zak. Fout! 's avonds kijk ik, ze hebben 30 liter gerekend en er maar 22 ingestopt. Gewoon effe gepakt voor even 8 dollar. Goed, we kijken voor een supermarkt, nou niet veel en we drinken koffie bij Tim Horton. Hij was een legendarische ijshockey speler , een kruising van Abe Lenstra en Johan Cruyf zeg maar die met het geld dat hij verdiende met ijshockey een koffieshop keten opzette en daar miljardair mee werd. Maar afgezien daarvan, gewoon een goeie bak koffie, sommige koekjes ook prima en in veel dorpen is er een stamtafel waar de mensen elkaar regelmatig bijkletsen. We vertrekken uiteindelijk even na 12 uur richting Sudbury. We doen daar boodschappen en gaan zuidwaards over weg 69. Opeens ziet Jannie een zwarte beer een klein stukje van de weg. Wel apart, de weg is vrij druk. We eindigen in een provinciaal park. We zijn net te laat om in te checken maar horen nig wel van de ranger wat het kost per nacht. $ 40,69 voor een plekje zonder stroom. Met stroom $ 6,- extra. Echt belachelijk maar goed we blijven en rekenen de volgende ochtend af.
Vrijdag 22 mei. Santa Claus in cognito.
We gaan weer een stukje verder. We hebben met de familie Swinkels afgesproken dat we dinsdag de slang voor de stuurbekrachtiging bij hen ophalen. We kunnen dus rustig aN doen. Inplaats van over de doorgaande weg pakken we steeds de zijweg. Tegen 11 uur komen we in Britt. Een leuk dorpje en langs de weg stoppen we voor koffie. We staan net en er komt iemand naar ons toe, een mooie bijna witte ringbaard en het figuur van de kerstman. Zeg maar de kerstnan in zomertenue. Hij loopt achter een rollator. Hij ziet aan de nummerplaat dat we uit Nederland komen. We kletsen wat en ik leg hem uit hoe je kunt zien waar uit Europa iemand komt. Opeens zegt hij kijk daar komt een nicht van me en haar dochtertje houdt mij voor haar opa. Hij loopt met hen verder. We rijden door nog wat dorpjes, het is hier super toeristisch en we vinden geen plekje. Uiteindelijk in Port Severn. Er ilgt daar een oud sluizencomplex dat nu nog wordt gebruikt voor de pleziervaart. Er is een parkeeerplaats bij, prima, lekker rustig. Wat later komt de sluiswachter die het officieel maakt dat we hier staan. We betalen $ 4,90 pp. Met gebruik van het toilet...
Zaterdag 23 mei. Wasaga Beach
Felle zon, ca 19° Sainte Marie among the Hurons en Discovery Harbour. Museum dagje.
We rijden niet ver vandaag maar bezoeken 2 openlucht musea. De eerste, Sainte Marie among the Hurons is een opnieuw opgebouwde missiepost die in 1639 door hen werd gesticht en in 1649 weer in de brand werd gestoken. De priesters, Antoine Daniel werd gedood in 1648 en Jean de Brebeuf en Gabriel Lalemant een jaar later. Ze probeerden de indianen tot het Christendom te bekeren. Dat ging heel vlot met de Hurons maar er braken ziekten uit. Ook onder andere stammen. De Irokees gaven de blanken de schuld van de ziekten. Later bleek dat dat juist was, zebrachten ziekten mee waar de natives niet tegen opgewassen waren. De Irokees verklaarden de oorlog en roeiden de lokale Hurons uit en de priesters ook. De laatste priesters gingen uiteindelijk op de vlucht, staken de nederzetting in de brand en werden uiteindelijk zelf ook gedood. De laatste decennia is men bezig geweest met herbouw. Ik vond de gebouwen heel erg groot maar men vertelde me dat alles is gebouwd op de originele funderingen. De gebouwen kunnen er boven de grond wellicht wat anders uit zien dan het origineel maar de maten zijn dezelfde. Goed, ze hebben daar in 10 jaar een hele grote nederzetting gebouwd, zo'n 40 gebouwen, een stel grote huizen, een kerk, een ziekenhuis en uiteraard een muur er omheen en een stenen baljuw. We lopen twee uur rond, praten met mensen die er werken en rondlopen om uitleg te geven. Tegen de middag gaan we naar Discovery Harbour. Een haven die voor de Engelsen vooral van belang was gedurende de oorlog van 1812 tussen de VS en Engeland. Die oorlog ging gewoon om landje pik en de VS heeft toen flinke stukken van wat nu VS is op de Engelsen veroverd. Er werd uiteindelijk een bestand afgesloten in 1814 en begin 1815 werd de vrede getekend. De onderhandelingen en het tekenen van de vrede vond plaats in..Gent, het toenmalige Zuid Nederland. Er was daar nog wel veel origineels te zien, met name gebouwen voor manschappen en officieren, werkplaatsen ed. Verder twee replicas van schepen die toen werden gebruikt. Beide musea zijn tijdens de zomermaanden elke dag open en er werken een boel mensen die de originele ambachten uitbeelden en je de verhalen vertellen.
We rijden wat verder op zoek naar een plekje maar dat gaat hier niet lukken. We zien nog wel een vos, 15 meter voor de wagen, middenin een dorp. Hij loopt gewoon z'n rondje denk ik. Elke meter bij de kust van het Huron meer is hier bebouwd en wat het binnenland in vinden we ook niets. We komen uiteindelijk bij een walmart die op een relatief rustige plek staat. We staan naast een stel schoolbussen lekker rustig want morgen rijden die niet. Vlakbij is een aardig Chinees restaurant. Chinees dus vandaag. Met een Heineken erbij. Proost!
Zondag 25 mei. We hebben gisteravond nog geprobeerd te facetimen met Arno en de kleinkinderen. Helaas dat werkte niet goed, later maar nogeens proberen. We komen niet snel weg vanochtend, eerst wat boodschapjes doen, daarna koffiedrinken bij Tim Horton, samen met het halve dorp, gewoon belachelijk druk 's ochtends om 11 uur en 10 mensen lopen de benen uit hun kont om je te bedienen.
Goed, tegen 12 uur rijden we weg, een beetje naar het westen. We genieten van het landschap. Het is echt heel apart. Zandstanden, duinen, maar wel aan een meer. We stoppen een poosje in Meaford, gewoon een erg leuk plaatsje. Een stukje verder eten we wat. We staan naast een huis waar iemand artistiek wordt van verveling en leuke dingen maakt in de tuin. Na de middag rijden we naar Southampton en gaan naar een camping. Het is van een Zwitsers echtpaar, hardwerkende mensen die samen een camping met ca 120 plaatsen runnen. We kletsen een poosje met de mevrouw. Morgen verder richting Goderich
Maandag 25 mei. Point Clark bij de vuurtoren. Regen in de ochtend, ca 17°
Mooie stadjes.
We klusten nog wat vanmorgen en vertrokken van de camping tegen half twaalf. We reden eerst naar Southampton en ver olgens naarort Elgin. 2 hele leuke stadjes en snergens een verbod om te overnachten. We hebben blijkbaar de laatste dagen in te toeristisch gebied gereden. We gaan een stukje het land in. Ze zijn hier niet erg origineel met de plaatsnamen, Paisley, Hanover, Carlsruhe etc maar de meeste plaatsjes zijn prachtig. In Glammis staat een mooie Anglicaanse kerk, St Matheus in gele steen, van 1898. Hij staat nog spatrecht en ziet er heel mooi onderhouden uit. We lunchen in Kincardine, er wonen hier beslist veel Ieren, we worden aangesproken door een man op een scooter. Hij is net terug uit Nederland. Hij was daar vanwege de 70 jaar bevrijding en had meegedaan met verschillende parades, oa in Ermelo en Apeldoorn. Hij had het geweldig gevonden vertelde hij. Nou wij vinden het hier ook prachtig. We vragen of hij denkt dat we hier kunnen blijven staan. Nou zegt hij, je bent buitenlander, daar zijn ze wat gemakkelijker tegen maar soms komt de politie kijken of je parkeergeld hebt betaald. Goed we kijken wat rond en we kijen op de kaart. We besluiten naar Point Clark, er is daar een vuurtoren, te rijden en we vinden daar een supertop idillisch plekje, vlakbij aan het water onder de vuurtoren. Die doet het niet dus er is ook geen zwaailicht vannacht. Als we 10 minuten staan komt er een Ford Focus aanrijden met 2 oude dames. Ze wenken want willen een praatje maken. Nou dan moet je wel zelf uit je auto komen. De een doet dat, ze woont hier in het dorp en vertelt dat het water in het meer erg hoog is, wel 60 cm meer dan 2 jaar geleden; normaal is er vlak voor de kust een zandbank met daarop heel veel trekvogels. Die zandbank staat nu onder water en dat de vuurtoren wordt gerestaureerd en over een week officieel wordt geopend. Het waait flink en het is bewolkt. Er vliegen een paar ganzen over. Even verder zit een paar met kuikens en in de verte zien we iemand met een scoot mobiel aan de waterkant. Zou hij zitten te vissen? Of zou hij een beetje zeuren en heeft z'n familie hem daar neergezet?